หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
สนามบินสุวรรณภูมิ
“เราจะไปไหนกันต่อเหรอคะพี่คิม?” ทันทีที่เราสองคนลงจากเครื่องที่บินตรงจากลอนดอนมา ฉันก็เอ่ยถามพี่คิมด้วยความสงสัย เพราะตอนนี้เขาพาฉันมาซื้อตั๋วเพื่อบินไปยังที่ๆ หนึ่ง
“พี่ยังอยากใช้เวลากับน้องอยู่เลย ถ้าเรากลับบ้านตอนนี้ พี่ก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้อยู่กับณิอีกเมื่อไหร่ เพราะฉะนั้นพี่ขอให้เรามีเวลาอยู่ด้วยกันสักอาทิตย์หนึ่งได้ไหม” อาทิตย์หนึ่งงั้นเหรอ ก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ฉันพลางคิดในใจ ก่อนจะตอบพี่คิมหันต์กลับไป
“อืม ก็ได้ค่ะว่าแต่เราจะไปที่ไหนกันคะ แล้วทำไมต้องนั่งเครื่องต่อด้วย”
“ไปบ้านพักตากอากาศพี่ที่ภูเก็ต” เขาตอบฉันมาแค่นั้น ก่อนจะหันไปจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินจนเสร็จสรรพ
คือจะบอกว่าตอนนี้พี่คิมพาฉันกลับมาเมืองไทยแล้วนะคะ พอลงเครื่องปุ๊บ เขาก็พาฉันมาซื้อตั๋วต่อทันที
ใช้เวลาเพียงไม่นานเราสองคนก็มาถึงบ้านพักตากอากาศ บรรยากาศที่นี่ดีมาก เพรา
