(อ๊า…ทั้งยาว ทั้งใหญ่ จุกไปหมดเลยค่ะ)
ติ๊ด!!
สิ้นเสียงครางของผู้หญิงที่ดังมาจากปลายสาย ฉันรีบกดวางทันที “ที่หายไป เพราะแบบนี้ใช่มั้ย” ฉันพึมพำออกมาเสียงสั่น ก่อนจะมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองอีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าสายที่รับเมื่อกี้เป็นสายของพี่คิมหันต์จริงๆ
“ฮึกๆ คนบ้า คนเลว ทำไมต้องโทรมาตอนที่เอากับผู้หญิงคนอื่น” ฉันปล่อยให้น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้เมื่อกี้ไหลอาบแก้มทั้งสองข้างของตัวเอง
ไม่กี่วันก่อนเขาก็ทำแบบนี้กับฉัน แล้วที่ถามว่าฉันมีแค่เขาคนเดียวไม่พอใช่มั้ย แล้วเขาล่ะมีแค่ฉันคนเดียวมันคงไม่พอใช่มั้ย ฉันก็อยากจะถามคำถามนี้ออกไปเหมือนกัน แต่คงได้แค่คิด เพราะสถานะของเราสองคนเป็นแค่คู่นอนเท่านั้น คู่นอนเท่านั้นจริงๆ
วันต่อมา 08.00 น.
“ทำไมตาบวมเหมือนคนร้องไห้เลย” นี่คือประโยคแรกที่ยัยซัมเมอร์เอ่ยทักฉันหลังจากที่ฉันเดินไปเปิดประตูห้องให้มัน
“อืม เมื่อคืนดูซีรีส์แล้วพระเอกตาย
