กว่าบทรักจะจบลงก็เกือบจะห้าโมงเช้า ภาณุวิชญ์ไม่เคยอึดขนาดนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน อย่างมากเขาก็แค่สนุกกับเธอไม่กี่ครั้งแต่กับปราญติญายิ่งได้ร่วมรักยิ่งได้สอดประสานความต้องการก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ
ชายหนุ่มเข้าไปอาบน้ำจากนั้นก็เอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กมาเช็ดตัวให้หญิงสาวเพื่อจะให้เธอหลับอย่างสบาย
เขาสั่งอาหารขึ้นมาทานที่ห้องและรอเวลาให้ปราญติญาได้นอนพักก่อนจะปลุกเธอขึ้นมาทานอาหารในเวลาเกือบบ่ายโมง
“ป่านตื่นได้แล้ว” ชายหนุ่มนั่งข้างเตียงแล้วเรียกเธอเบาๆ
“กี่โมงแล้วณุ”
“บ่ายโมงแล้วลุกมากินข้าวนะ”
“ขอนอนต่อได้ไหมป่านไม่ไหวจริงๆ”
“ถ้างั้นให้ผมอุ้มไปดีไหมล่ะ”
“ไม่เป็นไรขอนอนต่ออีกครึ่งชั่วโมง”
“ถ้างั้นผมไปรอข้างนอกแล้วอีกครึ่งชั่วโมงผมจะมาตามไปกินข้าวนะ” เขาจูบหน้าผากเธอเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ภาณุวิชญ์เข้าไปทำงานในห้องจากนั้นเมื่อครบครึ่งชั่วโมงก็เดินออกมาซึ่งตอนนี้ปราญติญาก็อาบน้ำแต่งตั
