“อ๊ะ~” ฉันร้องออกมาเสียงหลงเพราะตอนนี้มือหมอเดย์กำลังถูที่ตรงนั้นของฉัน ถึงจะยังไม่ได้ถอดกางเกงออกแต่มันก็รู้สึก
“ขอนะปลาย ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ” เขากระซิบบอกเสียงแหบพร่า
ฉันเม้มปากแน่นแล้วส่ายหัวไปมา
“แน่ใจนะว่าเธอไม่อยากให้ฉันทำ ?” หมอเดย์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วดึงกางเกงของฉันลง
“อย่า!!!” ไม่ทันแล้วค่ะ ตอนนี้กางเกงฉันได้หลุดออกไปกองที่พื้นเรียบร้อยแล้ว
ไม่รอช้าเขารีบขึ้นมาคร่อมบนตัวของฉันแล้วจับขาทั้งสองข้างอ้าออกจากนั้นก็เอาแก่นกายมาถู ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าหมอเดย์ถอดกางเกงตั้งแต่เมื่อไหร่
ฉันนอนกำผ้าปูที่นอนแน่น อุตส่าห์จะแกล้งกลับมาโดนซะได้
“อย่านะ อย่าทำไม่งั้นฉันจะ อื้อ~” เสียงของฉันมันขาดหายไปเพราะถูกหมอเดย์ก้มลงมาจูบ
แก่นกายใหญ่ค่อยๆ ดัดเข้ามาในร่องแคบ หมอเดย์ถอนจูบออกแล้วก้มมองทางเชื่อมตรงนั้นแล้วพยายามดันเข้ามา
“อ๊ะ..จะ...เจ็บ” ฉันร้องออกมาพร้อมกับกัดริมฝีปากแน่น มันค่อนข้า
