เหมยถอยหายใจออกมากับคำพูดที่ถูกพ่นออกมาจากปากของฉัน “ในเมื่อตัดสินใจแล้ว ฉันก็เอาใจช่วยให้แกผ่านช่วงเวลาแย่ๆ แบบนี้ไปให้ได้นะ” เหมยยิ้มเพื่อปลอบใจฉัน “แกห้ามคิดอะไรโง่ๆ อีกล่ะ” “อื้อ รู้แล้ว” “แล้วจะเอาไงต่อ” เหมยมองหน้าฉันเพื่อรอคำตอบ “ไปส่งฉันที่คอนโดหน่อย...” “อื้อ เดี๋ยวฉันไปคุยกับหมอก่อนแล้วกัน แกเปลี่ยนชุดเลย” “โอเค ขอบคุณแกอีกครั้งนะที่เตือนสติฉัน ^_^” ฉันยิ้มจางๆ ให้เหมย เหมยยิ้มตอบแล้วเดินออกไปนอกห้อง หลังจากที่เหมยออกไปฉันก็เปลี่ยนชุด ตัดสินใจแล้วว่าฉันจะไปจากที่นี่ ไปให้ไกล ฉันมีเงินอยู่ก้อนหนึ่ง มันมากพอที่ฉันจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ ชีวิตใหม่ที่มีแค่ฉันกับลูก... #คอนโด เหมยมาส่งและมาคุยกับฉันจนค่ำ แต่ก็ต้องกลับเพราะ สามีนางโทรตามลูกงอแงร้องหาแต่แม่ ฉันว่าเลี้ยงลูกคนเดียวคงต้องเหนื่อยมากแน่เลย คิดแล้วก็อิจฉาชีวิตเหมยมันนะ มีสามีที่ดี เฮ้อ..แต่ฉันคงจะท้อไม่ได้ เพ