ภูวดลกลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลารับประทานอาหารเย็นแล้ว ฟ้ารดายังคงง่วนอยู่กับการจัดโต๊ะอาหาร เพราะเธอยังจัดโต๊ะยังไม่เสร็จ ภูวดลก็แอบย่องเข้ามาด้านหลัง ก่อนจะสวมกอดฟ้ารดาพร้อมกับหอมแก้มนวลสวย
ฟ้ารดาตีไปที่มือชายหนุ่มที่กอดเอวของเธอไว้
" ชอบทำอะไรรุ่มร่ามจริงๆ " ฟ้ารดาบ่นไม่จริงจังเท่าใดนัก ก่อนที่เธอจะแกะมือของภูวดลออก แล้วเดินไปหยิบอาหารมาจัดที่โต๊ะต่อ
ภูวดลยิ้มกริ่มในขณะที่ยังนั่งรอฟ้ารดาจัดโต๊ะ เขาเริ่มรู้สึกตัวว่าเขาหลงใหลในตัวฟ้ารดาเหลือเกิน ยิ่งเวลาที่เขาได้อยู่ใกล้เธอ เหมือนเธอมีแรงดึงดูดให้เขาต้องอยากเข้าไปหาเธออยู่ร่ำไป
ฟ้ารดาออกมาอีกครั้งพร้อมกับอาหารเมนูสุดท้าย
" เหนื่อยมั้ยครับ " ภูวดลเอ่ยถามฟ้ารดาด้วยแววตาหวานเยิ้ม
" ไม่เหนื่อยหรอก ฉันก็ทำแบบนี้อยู่ทุกวัน " ฟ้ารดาตอบแบบขอไปที
" พี่ไม่ได้หมายถึงเรื่องอาหาร พี่หมายถึงเรื่องเมื่อคืน " ภูวดลยิ้มยักคิ้วให้ฟ้ารดา ใบหน้าของเขาต
