ฟ้ารดาตัวสั่นด้วยความกลัว ภูวดลเดินเข้าไปหาฟ้ารดาช้าๆ เขาใช้มือสองข้างของเขาจับเข้าที่ไหล่ฟ้ารดา ก่อนจะกดตัวเธอลงไปบนเตียง ภูวดลมองฟ้ารดาราวกับจะกลืนกินเธอทั้งตัว เขาโน้มใบหน้าเข้าหาฟ้ารดา ก่อนจะบดริมฝีปากหนาลงไปที่ริมฝีปากบางเพื่อควานหาความหวานที่ซ่อนอยู่ภายใต้ริมฝีปากบาง
มือปลาหมึกของภูวดลเลื่อนไปเกี่ยวตะขอบราเซียทิ้ง ทำให้หน้าอกตูมเต่งชูชันหยอกเย้าสายตาของเขา ชายหนุ่มใช้มือหนาเค้นคลึงด้วยความพึงพอใจ ในขณะที่ฟ้ารดาเริ่มรู้สึกแปลกๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
ภูวดลเลื่อนเรียวปากหนามาเพื่อครอบงำอกตูมเต่ง มันทำให้ร่างของฟ้ารดาร้อนเร่าอย่างที่เจ้าตัวไม่ทราบสาเหตุ ความวาบหวามเข้าครอบงำฟ้ารดา แต่จิตใต้สำนึกของฟ้ารดา ยังคงพยายามที่จะดิ้นรนเอาตัวรอดครั้งสุดท้าย
เธอใช้มือสองข้างดันร่างหนาให้พ้นจากร่างเธอ แต่ราวกับว่าที่เธอทำไปมันไม่มีประโยชน์ กลับกลายเป็นการเปิดช่องให้ภูวดลได้ถอดแพนตี้ตัวจิ๋วโยนทิ้ง
