"ทำไมทำหน้าแบบนี้ หืมมม"
"เราแค่บังเอิญเจอกันนะคะ!"
"อือ พี่เชื่อ"
ไทเทยิ้มหล่อบาดใจ เหลือบตามองอาหารบนโต๊ะ ยกมือเรียกพนักงาน ซึ่งสั่งอาหารที่ล้วนแต่เป็นของโปรดยาหยีมาเพิ่ม
"ใครสั่งผักนี้มา" ไทเทถาม
"พี่โรมค่ะ" ยาหยีตอบ
"เธอไม่ชอบกินบล็อกโคลี่นี่นา"
"ใช่ค่ะ แต่ไม่เป็นไรนะคะ หนูกินได้"
"ไม่รู้ห่าอะไร แต่เสือก! อยากจะเอาใจ หึ"
คำพูดพร้อมสายตากดดัน จ้องไปยังโรมซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ยาหยีรีบทำลายบรรยากาศแสนอึดอัด ตักอาหารใส่จานให้ไทเททันที
ครืนนน ครืนนน
เสียงโทรศัพท์โรมดังขัดจังหวะ เขาจึงขอตัวออกไปพูดคุยยังหน้าร้าน ก่อนจะกลับเข้ามา
"ช่างที่พี่จ้างให้รีโนเวทร้านดันก่อเรื่องทำผิดแบบที่วางกันเอาไว้" เสียงโรมพูดหงุดหงิด "พี่คงจะต้องรีบไปจัดการ"
"ตามสบายเลยค่ะ"
"พี่ขอโทษนะ"
"ขอโทษเรื่องอะไรคะ"
"ก็ขอโทษที่สั่งของที่ยาหยีไม่ชอบ ต่อไปพี่จะจำเอาไว้ จะไม่มีทางลืมเด็ดขาด"
"มะ ไม่เป็นไร
