เวลาผ่านไปครึ่งวันแล้ว ด้านนอกยังหารือเรื่องการแต่งงานของลูก ๆ ยังไม่จบเพราะตัวแปรอีกคนที่เหลือไม่มีคู่ดังนั้นย่อมลำบากใจ เมื่อหันหน้าไปหาสองบุรุษก็ไม่มีใครเสียสละ แม้อยากได้ลูกสะใภ้เป็นอินเหยาลูกชายคนรองก็ไม่ยินยอมแต่ง ทั้งฮองเฮาแคว้นหลิน ฮูหยินเหลียง และสามีภรรยาตระกูลฟู่ต่างคิดไม่ตก จนเมื่อหลิงหยวนและองค์หญิงสามเดินออกมา
“เสด็จพ่อ มู่ฮองเฮา” องค์หญิงสามถวายพระพรก่อนจะเข้าไปนั่ง โดยมีสองบุรุษจ้องเขม็งมายังพวกนางสองคน
“อินเหยากับปี้ถังเล่า” หลินไท่จงเมื่อเห็นแค่สองสตรีจึงถามถึงบุตรสาวตระกูลฟู่ที่ไม่ยอมออกมาพบเสียที ไม่รู้เสียอกเสียใจกันแค่ไหน
“ไม่อยู่แล้วเพคะ เสด็จพ่อ”
“ไม่อยู่!!!” คราวนี้เป็นสองบุรุษที่ร้อนใจนั่งไม่ติด แต่โดนท่านแม่จับมานั่งนิ่ง ๆ พูดขึ้นอย่างเสียมารยาท จนมู่ฮองเฮาต้องส่งสายตาปราม
“พี่ใหญ่เจ้าไปไหน”
“ไม่ทราบเจ้าค่ะ บอกแต่ว่าไม่อยากแต่งงาน แล้วก็ปีนกำแพงหนีไปเลย”
