พอเริ่มเคยชินกับทุกอย่างและทุกคน วันเวลาแต่ละวันก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วและง่ายดาย เหมือนชีวิตการแต่งงานของใยไหมและบูม ที่แป๊บ ๆ ก็ผ่านมาเกือบครึ่งปีแล้ว
ความสัมพันธ์ของใยไหมไม่ต้องพูดถึง เธอรักเขาอย่างที่บอก รู้ตัวว่ารักอย่างไม่ต้องคาดเดาหรือหาคำตอบอะไรมากมาย เพราะมันก็เริ่มจากความแอบชอบมาตั้งแต่แรกก่อนแล้ว
ส่วนบูม คนฟอร์มเยอะปากแข็งก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่เคยพูดว่ารักหรือชอบเมียตัวเอง แต่การกระทำทำให้คนเป็นเมียที่แม้อยากได้ยินอยากฟัง เผลอหลงเข้าข้างตัวเองอย่างไม่หักห้ามใจเลยสักนิด แม้จะมีบ้างที่กลัว แต่หลาย ๆ อย่างที่เขาทำ เธอกลับขอคิดว่าเขา ก็รู้สึกกับเมียอย่างเธอไม่มากก็น้อย
“แล้วทำไมพูดอะไรถึงไม่เคยฟัง” บูมบ่นคนนอนซมอยู่บนเตียงขึ้น แต่มือกลับไม่อยู่นิ่งเช็ดตัวให้คนป่วยกลางดึก
“ปกติหนูไม่ได้ป่วยง่ายแบบนี้นี่” ไม่ใช่ไม่เคยตากฝนตากแดดสักหน่อย เมื่อก่อนเวลาฝนตกก็วิ่งเก็บนั่นเก็บนี่เข้าร่มตาก
