“แล้วอีกอย่างที่คุณควรจะรู้ไว้ก็คือ ฉันไม่เคยปิดบังลูกเลยว่าใครคือพ่อของเขา”
อัญญาแค่นเสียงขึ้นอย่างเย้ยหยันกับข้อกล่าวหาของอรัญที่คิดว่าเธอกำลังแก้แค้นเขาทั้งที่เธอไม่ได้คิดแบบนั้นก่อนจะหมุนตัวออกจากห้องรับรองไปดูหน้างาน
เพราะเธอเองนี่แหละที่ไปทำร้ายเขา ทำให้เขาเสียหน้า ผูกมัดเขา ทำให้เขาไม่สมหวังกับคนรักเพียงเพราะเธออยากครอบครองเขา เพราะแบบนั้นเธอที่ผ่านมาการที่เขาไม่รักเธอและทำร้ายเธอนั้นเธอรู้ดีแก่ใจว่าเขามีสิทธิ์จะทำร้ายเธอ เพียงแต่เธอเองก็ยังหวังว่าความใกล้ชิดและสถานะสามีภรรยาจะทำให้เขารักเธอได้สักวัน เพียงแต่ถึงวันที่เธอรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ วันที่เธอเหนื่อยที่จะฝืนต่อ เธอก็แค่ถอยออกมามีชีวิตใหม่เป็นของตัวเองกับลูกของเธอ และเธอไม่มีสิทธิ์ไปโกรธแค้นเขาเลยสักนิด นั่นจึงไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องแก้แค้นหรือเอาคืนเขาเลย
“.....” ต่างจากอรัญที่ได้ยินคำพูดของอัญญาก็ทำให้เขาชะงักนิ่งจนพูด
