“ไม่ใช่แค่รู้ แต่น้องอชิกับพี่คินสนิทกัน...”
หมับ!
“อื้อ!” ระหว่างที่อัญญากำลังพูดในสิ่งที่อรัญถาม แต่อยู่ๆ ใบหน้าของเธอก็ถูกฝ่ามือทั้งสองข้างประคองไว้แล้วดึงเข้าหาอรัญก่อนปากร้อนจะบดจูบมายังปากของเธอ
จูบที่เขาไม่เคยทำเลยแม้จะแต่งงานกันมา แม้แต่ความใกล้ชิดที่เขาจะมีให้เธอก็ไม่เคยมีเลยสักนิด แล้วทำไมตอนนี้เขาถึงทำแบบนี้ เขาจะทำแบบนี้กับเธอไปเพื่ออะไร
“อื้อ!!!”
ตุบ! ตุบ! อัญญาร้องท้วงทั้งผลักทั้งทุบแต่อรัญกลับไม่ปล่อยจูบออกจากเธอง่ายๆ เขายังคงรุกล้ำอยู่ในปากของเธออย่างเอาแต่ใจ
เพี๊ยะ! ฝ่ามือเล็กของอัญญายกขึ้นตบหน้าหล่อของอรัญอย่างไม่รอช้าเมื่ออรัญผละออกจากจูบของเธอพร้อมกับสายตาดุดันจ้องมองเข้าไปยังสายตาของเขา
“ทำไม ลืมไปแล้วหรอว่าเธอเป็นเมียฉัน” อรัญที่เห็นสายตาแห่งความโกรธของอัญญาก็ถามออกไปอย่างไม่พอใจนัก แต่น้ำเสียงของเขากลับไม่ได้แข็งอย่างที่ควรจะเป็น มันกลับเจือด้วยความรู้สึกจุกแล
