“อชิครับ แม่คุยด้วยหน่อยได้ไหม” อัญญาเรียกลูกชายขึ้น
“คับ” เด็กชายอชิราตอบรับออกมาก่อนจะวางของเล่นในมือและมองหน้าผู้เป็นแม่
“แม่บอกอชิมาตลอดใช่ไหมว่าพ่อของลูกเป็นใคร...”
“และในเมื่อคุณอรัญเป็นพ่อของอชิ อชิรู้ใช่ไหมว่าอนัฐก็เป็นลูกของพ่อเหมือนกัน” อัญญาเอ่ยขึ้นต่อสิ่งที่เธอยังไม่ได้พูดกับลูกจริงจังสักที
“หมายถึงเด็กคนนั้นเป็นพี่น้องกับอชิใช่ไหม” แล้วเด็กชายอชิราก็ถามออกมาอย่างพอเข้าใจ เพราะเขาจำได้ว่าเด็กชายอนัฐคือลูกของพ่อเขา
“ครับ อชิรู้สึกยังไงกับอนัฐ บอกแม่ได้ไหม” แล้วอัญญาก็ถามขึ้นด้วยความอยากรู้เพราะเด็กทั้งสองถือว่าเจอกันด้วยประสบการณ์ไม่ดีเท่าไหร่นัก
“ไม่ได้รู้สึกอะไรคับ” เด็กน้อยตอบกลับออกไปอย่างที่คิด เขาไม่ได้เกลียด แต่ก็ไม่ได้รู้สึกรักเป็นพี่น้อง
“ที่พ่อบอกอชิว่าต่อไปนี้ขอเป็นพ่อของอชิ นั่นก็หมายความว่าอชิอาจจะต้องเจออนัฐมากขึ้น ถ้าเป็นแบบนั้นอชิรับได้ไหม” อัญญาลองถามเผื
