"ไม่ไหวมั้งคะ" จันทร์เจ้าเอ่ยออกไปเสียงสั่น เธอหวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจแหละ แต่ดูสายตาที่มองมาที่เธอสิ ทำไมไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยแบบนั้น
"ไหวสิถ้าไม่ไหวเสนอเงื่อนไขมาทำไม จำไม่ได้เหรอว่า ถ้าผมอยากได้คุณที่ไหนเมื่อไหร่ผมก็ต้องได้" ฝ่ายชายตอกย้ำทันทีส่วนฝ่ายหญิงก็พูดไม่ออก เพราะนี่มันอยู่ในเงื่อนไขของเขาจริงๆ เงื่อนไขที่เธอเป็นคนเสนอเอง แล้วเขาก็เป็นคนเพิ่มกฎต่างๆ ขึ้นมาทีหลัง
คำพูดของเขา ทำให้จันทร์เจ้าหลบสายตา จันแล้วมองไปรอบๆ ห้องนอนแทน ใจของเต้นแรง มือสั่นและร่างกายยังคงเกร็ง
"ว่าไง? จะไปต่อกับผมไหม หรือจะกลับไปแล้วหาเงินห้าล้านมาใช้หนี้ผม" น้ำเสียงของเขาเย็นแต่มั่นคง ทำให้จันทร์เจ้าหยุดหายใจชั่วขณะ
ห้าล้านบาทเหรอบ้าไปแล้วขาดทุนที่สุด เธอเสียตัวให้เขาโดยไม่ได้อะไรเหรอ ไม่มีทางหรอก
"ถึงฉันจะไม่รู้อะไร แต่อย่างน้อยฉันก็ไม่ยอมขาดทุนค่ะ" จันทร์เจ้าเอ่ยออกมาด้วยท่าทีก็กล้าๆ กลัวๆ
"ถ้ายัง
