ทั้งสองกลับมาถึงบ้าน แสงอาทิตย์เย็นๆ กำลังส่องลอดผ้าม่านเข้ามาในห้องอาหาร
ปุณณ์จัดโต๊ะอย่างเรียบร้อย มีจานอาหารที่เตรียมไว้พร้อม และวางเทียนเล็กๆ ให้แสงอบอุ่นสลัวๆ ทุกอย่างในวันนี้เขาตั้งใจทำเพื่อเธอ ไม่มีใครรู้ว่า มาเฟียกับเขาทำอาหารเป็น คนคนแรกที่จะได้รับประทานมันก็คือจันทร์เจ้า
จันทร์เจ้าลอบมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อว่าเขาทำให้บรรยากาศในบ้านอบอุ่นและโรแมนติกขนาดนี้ มีบางมุมที่เธอไม่เคยเห็น แล้วตอนนี้เขากำลังทำมันดอกไม้เธอเห็น ความประทับใจในตัวเขาเริ่มก่อตัวขึ้น โดยที่เธอไม่รู้ตัวสักนิด
“ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะโรแมนติกเป็น” เธอกระซิบเสียงเบา ทำหน้าเขิน ก็จัดให้ซะขนาดนี้จะไม่เขินได้ยังไง
ปุณณ์ยิ้มมุมปาก ก่อนนั่งลงตรงข้าม
“ก็วันนี้มันวันของคุณ ฟองเดย์ ผมก็เลยต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณ คุณต้องประทับใจไม่รู้ลืม”
เขาเอื้อมมือมาแตะมือเธอเบาๆ
“ฟองเดย์เข้าใจคิดนะคะ” จันทร์เจ้ารู้สึกถึงความอบอุ่นหัวใ
