ลงทัณฑ์...3 NC +++
360 คำ
"อย่าเกร็งสิ ฉันไม่ปล่อยให้เธอตายหรอกน่า" เวทิศเอ่ยด้วยความหงุดหงิด "ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะยังบริสุทธ์อยู่" เวทิศรำพึงกับตัวเองด้วยความรู้สึกสับสน
"แต่ฉันเจ็บ" ภัคธีมาสวนกลับทันควัน
เวทิศไม่สนใจ ชายหนุ่มพยายามดุนดันเจ้าท่อนเอ็นอุ่นเข้าได้ด้วยความลำบาก ความคับแน่นยังคงเป็นอุปสรรคใหญ่ที่ขัดขวางการทำงานของเจ้าท่อนเอ็นอุ่นอยู่
ภัคธีมารู้สึกเจ็บราวกับจะขาดใจ แต่ไม่นานเวทิศก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกวาบหวามอย่างแปลกๆ ยิ่งพอท่อนเอ็นอุ่นดุนดันเข้าไปจนสุด หญิงสาวก็ยิ่งรู้สึกวาบหวามมากขึ้น
น้ำเหนียวใสไหลออกมาปนกับเลือดสีสด ตามจังหวะการขยับอาวุธของชายหนุ่ม ความเจ็บปวดก็เกาะกุมแก่นกายสาวอยู่ไม่นาน ความวาบหวามก็เข้ามาแทนที่
ชายหนุ่มเริ่มเพิ่มจังหวะในการขยับสะโพกให้เร็วขึ้น มันทำให้หญิงสาวรู้สึกเสียวซ่าน อย่างที่ไม่สามารถเก็บความรู้สึกเอาไว้ได้
"อ๊ะ..." ภัคธีมาหลุดเสียงครางออกมาด้วยความวาบหวาม
เมื่อชายหนุ่มได้ยินเสียงครางของหญิงสาวเขาก็ยิ่งได้ใจ ชายหนุ่มเริ่มกระแทกสะโพกสอบเข้าใส่หญิงสาวด้วยจังหวะที่รุนแรงและเร็ว ภัคธีมาก็ส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะ ซึ่งมันกระตุ้นอารมณ์ให้ชายหนุ่มถึงฝั่งฝันอย่างรวดเร็ว และนำพาหญิงสาวไปแตะฝั่งฝันแทบจะพร้อมกัน
ครั้งแรกของหญิงสาวจบลงด้วยความรู้สึกวาบหวามอย่างประหลาด เธอรู้สึกเกลียดตัวเองเหลือเกินที่ไม่รู้จักหักห้ามใจ ปล่อยให้ความปรารถนาเข้าครอบงำจิตใจ จนเผลอไผลไปมีความรู้สึกกับชายหนุ่ม ในขณะที่เวทิศก็แอบยิ้มหยันที่สามารถจุดไฟปรารถนาในตัวหญิงสาวได้สำเร็จ
ชายหนุ่มถอดถอนกายออกจากร่างบาง หลังจากที่น้ำรักสีขาวขุ่นพวยพุ่งเข้าไปยังช่องทางรักของหญิงสาวเรียบร้อยแล้ว ในขณะภัคธีมาก็พยายามยันกายลุกขึ้นด้วยความปวดร้าวไปทั้งกายทั้งใจ
"เธอจะไปไหน" เวทิศเอ่ยถามออกมาเสียงเย็น
- ผู้เขียน
