หลังจากที่ภัคธีมาเดินออกไป อดิษฐ์ก็ยังมองตามจนเธอไปไกลลับสายตา ทำให้เวทิศที่แอบมองอยู่ตั้งแต่แรกไม่พอใจเพื่อนของเขามากขึ้นอีก
เมื่อได้มองสาวสวยจนพอใจแล้ว อดิษฐ์จึงเดินไปหาเวทิศที่ออฟฟิศ ซึ่งเวทิศก็รอเขาอยู่แล้ว ชายหนุ่มพยายามข่มความไม่พอใจไม่ให้แสดงออกทางแววตา ทำให้อดิษฐ์ไม่รู้ตัวเลยว่า เขาได้ทำให้เวทิศรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก
“หวัดดีเพื่อน” อดิษฐ์ทักทายเวทิศด้วยน้ำเสียงปกติ
“แกมาที่นี่ทำไม” เวทิศยังข่มความขุ่นเคืองเรื่องเมื่อสักครู่ไม่ได้
“อ้าว ไอ้นี่กวนกูแต่เช้าเลย” อดิษฐ์รู้สึกงงเล็กน้อยที่เวทิศทำท่าทีราวกับไม่พอใจเขา
“แล้วแกมีเรื่องอะไร” เวทิศกล่าวถามอีกครั้ง
“ฉันมาชวนแกไปดูเกาะใหม่ที่น่าสนใจทำรีสอร์ทแล้วเจ้าของเขากำลังจะปล่อยขาย” อดิษฐ์กล่าวด้วยความน้ำเสียงจริงจัง
“แล้วจะไปวันไหนวะ” เวทิศเริ่มรู้สึกสนใจเข้ามาทันที
“พรุ่งนี้แล้วกัน เดี๋ยวฉันมารับแก”
“ได้พรุ่งนี้ฉันว่าง” เวทิศรับ
