เมื่อชายหนุ่มออกไปเรียบร้อยแล้ว ภัคธีมาก็จัดการเช็ดตัวให้กับนางนางด้วยความตั้งใจ และเมื่อเช็ดตัวเรียบร้อย เธอก็ไปที่โรงครัว และจัดการต้มข้าวต้ม แล้วนำกลับมาให้นางนางรับประทานที่กระท่อม นางนางนั้นดีขึ้นบ้างแล้ว จึงลุกขึ้นมารับประทานอาหารด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจของหญิงสาว
“เป็นไงบ้างคะป้านางปวดหัวมั้ย” ภัคธีมาเอ่ยถามด้วยความอาทร
“ดีขึ้นแล้วค่ะคุณตาล ป้าขอบคุณมากนะคะ” นางนางยิ้มขอบคุณภัคธีมา นางนางเริ่มมองหญิงสาวใหม่ เพราะสำหรับเธอไม่ต้องมาดูแลแม่บ้านอย่างนางก็ได้ แต่หญิงสาวกลับตั้งใจดูแลด้วยความจริงใจ
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า อยู่ด้วยกันก็ต้องช่วยดูแลกันจริงมั้ยคะ” ภัคธีมายิ้มให้นางนางด้วยรอยยิ้มแห่งความสดใจ
“ป้าไม่รู้หรอกนะคะว่าเรื่องระหว่างคุณตาลและนายคืออะไร แต่ป้าอยากจะบอกคุณตาลไว้นะคะ ว่านายเป็นห่วงคุณตาลมาก ป้าหวังว่าคุณตาลกับนายจะเข้าใจกันในเร็ววันนะคะ” นางนางเอ่ยจากความรู้สึกจริง
“ไม่
