หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...
นี่ก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าแล้วที่เธอกับรามสูรยังไม่หันกลับมาคุยกันจริง ๆ จัง ๆ ถึงจะมีอะไรกันแทบทุกวันก็เถอะ เขายังทำตัวเย็นชากับเธอจะมีช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเริ่มหนักขึ้นแต่เธอก็ไม่ได้สนใจ ยังคงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป
“ครับ”
“.....” ตอนนี้พระพายกำลังนอนฟังเสียงของรามสูร ที่กำลังคุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้ หลังจากที่เพิ่งมีอะไรกันเสร็จก็มีสายโทรศัพท์โทรมาหาเขาพอดี เขาก็ลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าตอนนี้เธอยังไม่ได้หลับ แต่กำลังฟังเสียงเขาคุยโทรศัพท์อยู่
“พรุ่งนี้ใช่ไหม”
[…..]
“ได้ครับ”
“.....” แต่ตอนนี้เธอรู้สึกปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำมาก ๆ ก็ค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้น เพื่อจะไปล้างคราบน้ำเชื้อของเขาที่มันติดตามหน้าท้องและขาเธอเต็มไปหมด แต่พอกำลังลงจากเตียงรามสูรคว้ามือของเธอเอาไว้ก่อนแล้วดึงเธอมากอดเอาไว้แน่นไม่ยอมให้เธอขยับไปไหนได้ เธอทำได้เพียงแค่นั่งนิ่ง ๆ
