วันต่อมา...
@โรงพยาบาล
“ผู้ชายคนนั้นเป็นใครเหรอครับทำไมเขามากับพี่ ผมว่าจะถามตั้งหลายครั้งแล้วแต่ไม่มีโอกาส ผมเห็นเขาอยู่กับพี่ตลอดเลยแถมยังเรียกพี่ว่าคุณพายอีก”
“เขาเป็นลูกน้องของแฟนพี่” เธอจำใจอธิบายน้องชายไปแบบที่คุณรามบอก เพราะถ้าเธอบอกว่าเขาเป็นเจ้าหนี้ที่ซื้อร่างกายของเธอ น้องชายเธอก็จะรู้สึกผิดที่ทำให้เธอต้องขายตัวเพราะเอาเงินมารักษาตัวเอง
“พี่มีแฟนตอนไหนทำไมผมไม่รู้เรื่องล่ะครับ แล้วเขาเป็นใครทำไมต้องมีลูกน้องคอยตามด้วย”
“เอ่อ...เขาเป็นเจ้าของบริษัทที่พี่ฝึกงานอยู่”
“หืม...แสดงว่าเขาต้องรวยมากสิ อย่าบอกผมนะว่าเงินที่พี่เอามารักษาผมพี่ยืมเขามา ไหนบอกว่ายืมแฟนเพื่อนมาไง”
“.....” เธอไม่ได้พูดอะไรออกไปเพียงแค่จับมือน้องชายแล้วก็มองหน้าเขา
“พี่พาย แล้วแบบนี้เราจะหาเงินที่ไหนมาคืนเขา พี่ยืมเขามาเยอะไหมเพราะผมเป็นแบบนี้พี่เลยต้องลำบากยืมเงินแฟนมา แล้วแบบนี้แฟนพี่จะคิดยังไง”
“เขา
