EP.7

1354 คำ
ผละ! เวย์ผละตัวออกห่าง "ปะป๊า..." จินนี่เอ่ยเบาๆก่อนจะพยายามหยุดร้องไห้ “ป๊าขอโทษนะ คือว่าป๊า..” เวย์พูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน จุ๊บ! "ถ้าจินนี่จูจุ๊บปะป๊า ปะป๊าจะไม่โกรธแล้วใช่ไหมคะ" จินนี่จูบตอบเวย์ เพราะเห็นว่าเขาอารมณ์เย็นลงเมื่อได้จูบเธอ “ฮึ! ก็คิดได้นะ ฮ่าๆ” ชายหนุ่มพูดปนหัวเราะ หมับ! “จินนี่ขอโทษที่ดื้อนะคะ ต่อไปจินนี่จะไม่ดื้อแล้ว” เด็กสาวเข้าไปกอดปะป๊าของเธออย่างออดอ้อน "อย่าทำแบบนี้อีกนะ ปะป๊าเป็นห่วง" เวย์กอดตอบก่อนจะเลื่อนมือหนาขึ้นมาลูบศีรษะเธออย่างอ่อนโยน "ปะป๊า ยังจะนวด...นุ่มนิ่มไหมคะ" จินนี่จ้องหน้าถาม "อยากให้นวดเหรอ?" "ค่ะ นุ่มนิ่มโตแล้ว อยากให้ปะป๊าจับ" เธอตอบพร้อมดึงมือปะป๊าขึ้นไปจับหน้าอกใหญ่ (อยู่ๆท่อนผมก็เเข็งขึ้นมา ใครจะทนไหวจินนี่ทั้งสวยน่ารัก นมของเธอล้นมือผมด้วย) เวย์พูดในใจ "ซี๊ดดดด โอยย ปะป๊านวดแรง" เด็กสาวร้องท้วงเพราะรู้สึกเจ็บ "โทษนะ งั้นจับเฉยๆไม่ต้องนวดเนอะ ดึกแล้ว" เวย์เกือบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่เขาบีบเคล้นนมสาวน้อยด้วยความเคยชิน "ก็ได้ค่ะ" จินนี่ตอบก่อนจะนอนลงบนไหล่เวย์พร้อมจับท่อนเอ็นของเขาไว้ มือหนึ่งของเขาจับนมจินนี่ ส่วนอีกมือก็ลูบหัวจินนี่เบาๆ "จินนี่เคยเรียนสุขศึกษาไหม เรื่องเพศหญิงชาย" "จินนี่อยู่ ม.6ไม่ใช่ป.6นะคะปะป๊า จินนี่รู้ว่าเพศชายเอาไว้สืบพันธ์ุ ต้องสวมถุงยางอนามัยทุกครั้งเวลาไปหาผู้หญิง" "แล้วทำไมจินนี่......ยังจับของปะป๊าล่ะ!" "ก็ของปะป๊าไม่ได้มีไว้สืบพันธ์ุ เพราะปะป๊ายังไม่มีแฟน ฉะนั้นยังเป็นหนอนน้อยของจินนี่ไงคะ" จินนี่ตอบกลับอย่างมั่นใจ "55555อย่างนั้นเหรอ" เวย์หัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดู แล้วจากนั้นไม่นานทั้งสองก็ผล็อยหลับไปพร้อมกัน เช้าวันอาทิตย์ สวนน้ำ "ทำไมวันนี้ปะป๊าอยากมาสวนน้ำคะ" จินนี่ถามขณะกำลังเดินเข้าไปในสวนน้ำ "ก็พาจินนี่มาเที่ยวไง ไม่กักบริเวณแล้ว ไม่ดีเหรอ" "ดีค่ะ อิอิ แต่ชุดที่ปะป๊าให้ใส่มัน..." เธอลากเสียงก่อนจะก้มมองร่างของตัวเองที่สวมชุดว่ายน้ำที่ยาวราวกับพวกนักดำน้ำลึกก็ไม่ปาน "แบบนี้แหละน่ารักแล้ว เดี๋ยวป๊ามานะ เล่นน้ำไปก่อน" (ได้มาเที่ยวก็ดีอยู่หรอก แต่ชุดที่ปะป๊าให้ใส่คือชุดนักดำน้ำ ปิดมิดคอถึงตาตุ่มเลย อึดอัดมาก55555) จินนี่พูดกับตัวเองในใจ ห้องน้ำ "ซี๊ดดดด เวย์ มินนี่คิดถึงคุณจัง" หญิงสาวหน้าตาสวยพูดพร้อมครางเสียงหวาน "ซี๊ดดดดดด อ๊าห์" ตรับๆ ตรับๆ ตรับๆ เวย์กระแทกเอวเน้นๆแบบรัวๆ "อ๊าาาา อ๊ะๆๆๆ เวย์คะๆๆ จะ จะเสร็จแล้ว" เสียงครางมิ้นนี่ ต๊าบๆๆ พรื้ดดดด 1ชม.ผ่านไป ด้านนอก "ทำไมคุณไม่ลองพามินนี่ไปแนะนำให้ลูกคุณรู้จักบ้าง เผื่ออนาคตเราคบกันจะได้สนิทกันไวๆไง" มินนี่ถามพลางสอดแขนควงเวย์เอาไว้ "ไม่ดีมั้ง! จินนี่ไม่เหมือนใครนะ" "มินนี่รักเด็กค่ะ ไม่ต้องห่วง" "อื้ม งั้นลองดูก็ได้" จากนั้นเวย์ก็ลองพามินนี่มาหาจินนี่ที่กำลังเล่นน้ำอยู่ "จินนี่ ขึ้นมานี่ก่อน" ชายหนุ่มกวักมือเรียกเด็กสาว "ค่าา ปะป๊า" "หวัดดีจ้ะพี่ชื่อมินนี่นะ เป็น..." มินนี่หันไปมองหน้าเวย์ แล้วเลี่ยงพูดความจริง "เป็นเพื่อนเวย์จ้ะ" เธอแนะนำตัวกับจินนี่อย่างเป็นมิตร "ห่างหน่อยก็ได้ค่ะคุณป้า! ใกล้กับปะป๊าเกินไปแล้ว" ไม่พูดเปล่า แต่เด็กสาวยังเดินเข้าไปแทรกกลางระหว่างเวย์และมินนี่ด้วยความหงุดหงิด พร้อมเอาแขนเวย์มาควงแนบชิดตัวไว้แน่น "จินนี่ มีมารยาทหน่อย เรียกน้าก็พอ" เวย์บอกเพราะยังไงจินนี่ก็เด็กกว่ามินนี่อยู่หลายปี "ทำไมปะป๊าถึงมีเพื่อนผู้หญิงคะ จินนี่ไม่ชอบ" "คือว่า เป็นแค่เพื่อนกันเฉยๆน่ะจ้ะ อย่าคิดมากนะ" มินนี่ตอบแทน (อีเด็กนรก หวงเหมือนผัวตัวเอง รอกูได้เป็นเมียเวย์ก่อนเถอะมึงได้ถูกไล่ออกจากบ้านแน่) มินนี่ก่นด่าเด็กสาวในใจด้วยความเกลียดชัง หลังจากแนะนำตัวเสร็จ จินนี่ก็เกาะเเขนเวย์ไม่ยอมห่างจนมินนี่แทบไม่ได้คุยกับเวย์เลย แล้วจากนั้นไม่นานทุกคนก็แยกย้ายกันไปเปลี่ยนชุดเพื่อเตรียมตัวกลับ บ้านรันเวย์ตอนค่ำ19.00น. ตลอดทางที่นั่งรถกลับจินนี่ไม่พูดอะไรเลยสักคำ เธอได้แต่นั่งกอดอกทำหน้าหงุดหงิด แล้วพอถึงเธอบ้านก็รีบวิ่งขึ้นไปบนระเบียงด้านนอกทันทีจนเวย์ต้องรีบเดินตามขึ้นไปด้วยความเป็นห่วง "จินนี่ งอนปะป๊าเหรอ" เวย์ถามเสียงอ่อน ก่อนจะเริ่มเสียงดังเมื่อเห็นจินนี่ไม่ยอมตอบ "จินนี่! จินนี่อย่าทำนิสัยแบบนี้ไหนบอกจะไม่ดื้อไง" "จินนี่ไม่ชอบให้ปะป๊ามีเพื่อนผู้หญิง เพราะปะป๊าอาจชอบเขาแล้วแต่งงาน แล้วก็ทิ้งจินนี่" สาวน้อยหันมาพูดความในใจพร้อมหยดน้ำตาที่ไหลออกมาคลอเบ้า "ป๊าสัญญาแล้วไงว่าจะไม่แต่งงาน จนกว่าจินนี่จะมีแฟน เราคุยกันแล้วนะ" "เลิกคบป้าคนนั้นเลยนะคะ!!" "จินนี่ ถ้าไม่มีเหตุผลป๊าจะโกรธละนะ" ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิดเพราะความเอาแต่ใจของเด็กสาว "ไม่ฟัง ไม่สน" มือเล็กยกขึ้นปิดใบหูแล้วส่ายหัวไปมาไม่ยอมรับฟัง "จินนี่หยุด!!" เวย์โกรธจนเผลอตะคอกใส่หน้าเธอเสียงดังลั่น "ปะป๊า.." หยดน้ำใสๆไหลรินลงมาอาบพวงแก้ม "ยิ่งโตยิ่งดื้อ ป๊าเริ่มหมดความอดทนละนะ" เขาดุเธออย่างหนักเพราะความดื้อ "ฮือออออออ" จินนี่สะอื้นร้องไห้ออกมาอย่างหนักจนตัวสั่น "ปะป๊าขาาาา" น้ำเสียงของเธอสั่นเครือมาก ขวับ! เวย์รีบหันมามองตามเสียงเรียก จุ๊บ! ร่างเล็กเขย่งตัวขึ้นไปประกบปากจูบชายหนุ่มอย่างแนบแน่น "หายโมโหหรือยังคะ" เธอเอ่ยถามหลังผละริมฝีปากออกแล้ว ก่อนจะเลื่อนมือขึ้นไปคล้องคอเขาเอาไว้แน่น จ๊วบ! "อื้อออ" จินนี่ร้องครางในลำคอเมื่อถูกเวย์ดึงเอวเข้าไปประกบจูบอีกครั้ง เขาดูดปากเธออย่างหนักหน่วงและสอดเรียวลิ้นเข้าไปตวัดเลียอย่างหื่นกระหาย "แฮ่กๆ" เขาหอบหายใจถี่มากเพราะอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง "ปะป๊า..." จินนี่เรียกเบาๆ "อย่าทำแบบนี้อีกนะ" เวย์บอกเสียงเรียบ "ถ้าทำให้ปะป๊าหายโกรธ จินนี่ให้ปะป๊าดูดลิ้นอีกก็ได้" เด็กสาวจ้องไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มที่กำลังมองเธอด้วยสายตาอันเร่าร้อน "อย่าทำแบบนี้ในที่แจ้งหรือต่อหน้าคนอื่น เข้าใจไหม" เวย์ออกคำสั่ง "ค่ะ แต่..ปะป๊าหายโกรธแล้วใช่ไหม" "อื้ม หายแล้ว" ริมฝีปากหนาพูดตอบพร้อมส่งยิ้มให้ "จินนี่รักปะป๊านะ" "ปล่อยมือออกจากคอป๊าแล้วไปอาบน้ำได้แล้ว" "ได้ค่ะ แต่..ปะป๊าสอนจินนี่ดูดลิ้นแบบเมื่อกี้ได้ไหมคะ! เวลาปะป๊าโกรธอีก จินนี่จะได้ดูดลิ้นของปะป๊าบ้างไง" "อึก อึก!" เวย์ลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่กับคำขอของเด็กสาว ตอนนี้เขาใจสั่นเสียยิ่งกว่าดื่มวอดก้าเพียวๆหมดขวดซะอีก หัวใจแกร่งเต้นเร็วเกินไปจนเขาแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม