หลังจากที่ม่านไหมกลับไปแล้ว ชายหนุ่มก็ไม่เป็นอันทำอะไร ใจของเขาพะวงถึงแต่ร่างเล็กของหลานสาว ป่านนี้คงงอนกลับไปที่คอนโดของเขาแล้วอย่างแน่นอน เขาอยากจะตามไปเหลือเกิน แต่เมื่อคิดดูให้ดีแล้ว ควรปล่อยให้เธอและเข้าเว้นระยะห่างกันสักหน่อย ก่อนที่เขาจะตัดใจจากหลานสาวตัวน้อยของตัวเองไม่ได้ เพราะทุกวันนี้ความรู้สึกมันท่วมท้นเหลือเกิน เมื่อตัดสินใจดังนั้น คืนนี้นาวินจึงตัดสินใจไปไนท์คลับของเพื่อนสนิทของเขา ซึ่งเขาหวังว่าแอลกอฮอล์จะช่วยทำให้เขาลืมเรื่องที่กลุ้มใจอยู่ตอนนี้
เมื่อม่านไหมกลับมาถึงคอนโด เธอก็ร้องไห้ด้วยความน้อยใจ เธอไม่เคยคิดเลยว่าชายหนุ่มจะไม่อยากอยู่ใกล้เธอ และรังเกียจเธอเช่นนี้ และนี่ถึงกลับขู่ว่าจะส่งเธอกลับไปเรียนต่อ แค่คิดหัวใจของม่านไหมก็บอบช้ำเหลือเกิน แถมอาหนุ่มผู้ที่ทำให้เธอเสียใจยังไม่ยอมกลับมาง้อหญิงสาวดังเช่นเคย มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกน้อยใจมากขึ้นอีกด้วย
ม่านไหมรอคอยการกลับมาของชายหนุ่ม แต่กลับไม่ได้ยินแม้แต่เสียงเปิดประตูเข้ามาที่ห้องของเขา ม่านไหมเสียใจจนไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ เธอรู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังคิดกับอาหนุ่มอยู่นี้มันบาป แต่จะทำอย่างไรได้ล่ะ ในเมื่อใจของเธอมันรักอาหนุ่มไปแล้ว ม่านไหมร้องไห้จนตัวโยน ความรู้สึกหลากหลายกำลังตีกันอยู่ในหัว เธอหาทางออกกับเรื่องพวกนี้ไม่ได้เลย ม่านไหมร้องไห้เสียจนหลับไป
ขณะที่นาวินก็เดินทางมาที่ไนท์คลับของเพื่อนสนิท ตอนนี้เขาต้องการแอลกอฮอล์เพื่อคลายเครียดเรื่องที่อยู่ในใจของเขา
“ว่าไงไอ้เสือ” กริชกล่าวทักทายเพื่อนสนิท ที่นานๆ จะแวะมาหาเขาสักครั้ง
“อยากดื่มว่ะ” นาวินเอ่ยออกมาเสียงเครียด
“ใครทำอะไรให้สุดหล่อเครียดวะ” กริชยังเย้าแหย่เพื่อนสนิทเพื่อให้ชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลาย
“ไม่มีอะไรหรอกน่า หาอะไรแรงๆ มาให้ดื่มทีซิ” นาวินเอ่ยพลางตบที่ไหล่เพื่อนสนิทด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม
“จัดให้ตามที่ขอเพื่อน” กริชกล่าวพร้อมกับเรียกพนักงานเสิร์ฟในร้านมาสั่งเครื่องดื่ม เพียงไม่นานวอดก้าที่แรงที่สุดได้ถูกนำมาเสิร์ฟให้กับชายหนุ่มทั้งสอง กริชมองหน้าเพื่อนด้วยความสงสัย เพราะอาการของเพื่อนสนิทนั้น เหมือนกับว่าแบกโลกทั้งใบไว้อย่างหนักอึ้ง เมื่อเครื่องดื่มมาถึง ชายหนุ่มก็ยกมันขึ้นดื่มราวกับน้ำปล่า กริชมองที่ชายหนุ่มด้วยความสงสัย