หลังจากที่รู้ความจริงทุกอย่าง ศรัณย์ก็ทำใจอยู่หลายวัน เพราะเขาไม่รู้จะไปเริ่มต้นพูดกับวานิลยังไงดี เขารู้ว่ายังไงตัวเองก็ต้องพูดความจริง แต่แค่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน เขายังไม่รู้เลยว่าจะรับมือยังไง ถ้าเธอโมโห เพราะรู้ว่าเขาแอบทำเรื่องแบบนั้น
ณ ร้านดอกไม้
Tawan Flower Shop
"คุณลุง!"
"สวัสดีครับตะวัน ขยันเชียวนะ ช่วยแม่จัดของเหรอครับ?"
"ครับ คุณลุงมาซื้อดอกไม้เหรอครับ อยากได้อะไร เดี๋ยวตะวันหยิบให้ครับ"
"อยากได้ดอกทานตะวันครับ"
"คุณลุงชอบดอกทานตะวันเหมือนตะวันเลยครับ"
"เหรอครับ..."
ขณะนั้นเองวานิลก็เดินออกมาพอดี เธอใช้สายตาที่ไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่มองไปที่เขา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะลูกชายอยู่ตรงนี้
"ลุงชอบดอกทานตะวันครับ เพราะดอกทานตะวัน มันจะมองแค่ดวงอาทิตย์ มันจะไม่มองอย่างอื่นเลย" ศรัณย์พูด พร้อมกับมองไปที่วานิล ซึ่งเธอก็ได้ยินเพียงแต่ทำเป็นไม่สนใจ จัดดอกไม้
