ในขณะที่อีกด้าน
ลิเวียที่เพิ่งวางสายจากไอรีนไปหันไปมองหน้ากับคอปป์ด้วยความสงสัยที่ยังค้างคาอยู่ในใจไม่หายว่าเมื่อคืนไอรีนถูกส่งตัวไปไหน เพราะหลังจากที่แยกกับคอปป์เธอก็แยกตัวกลับทันที และพอใกล้ถึงบ้านคอปป์กลับโทรมาหาเธอแล้วบอกว่าไอรีนหายตัวไปไหนไม่รู้ แล้วก็ตามตัวพนักงานที่เขาสั่งให้พาไอรีนขึ้นไปรอบนห้องไม่ได้
“เพราะไอ้พนักงานเวรนั่นแท้ ๆ เลย” คอปป์สบถออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะใช้มือทุบไปที่เบาะโซฟาอย่างโมโห
“แล้วถ้าเมื่อคืนนายไม่ได้นอนกับมัน แล้วมันจะหายตัวไปไหนได้อะ”
“ฉันจะไปรู้กับเธอไหม ถ้าฉันรู้ฉันคงไม่มานั่งอยู่กับเธอแบบนี้”
“ถามอะไรโง่ ๆ เธอนี่แม่งไม่ฉลาดเลยจริง ๆ นะ” คอปป์เอ่ยอย่างใส่อารมณ์เพราะเขารู้สึกหงุดหงิดไปหมดและไม่รู้ว่าตกลงเมื่อคืนไอรีนหายไปไหน และหายไปอยู่กับใคร
ลิเวียที่ได้ยินแบบนี้ก็แสยะยิ้มออกมาให้กับคำพูดของคอปป์ที่ดูเหมือนว่าจะโยนความผิดพลาดทั้งหมดมาที่เธอคนเดียว
“
