พรึบ!
สิ้นเสียงหวานเสื้อสูทของมาเฟียหนุ่มก็ถูกโยนมาอยู่บนตักของร่างบางในทันที ไอรีนมองใบหน้าหล่อ ๆ ของมาเฟียหนุ่มด้วยความรู้สึกที่อยากจะทึ้งหัวเขาแรง ๆ ให้ผมหลุด แต่รู้ดีว่าทำไปเธอก็มีแต่ซวยกับซวย ร่างบางหยิบเสื้อของเขามาสวมใส่อย่างไม่มีทางเลือก ฮอลชำเลืองสายตามองร่างบางเป็นระยะจนเห็นว่าเธอแต่งตัวเรียบร้อยแล้วเขาถึงเปิดประตูก้าวเท้าลงจากรถ
“ลงมา...”
“พี่พาไอมาที่นี่ทำไม พาไอไปส่งที่คอนโดเถอะนะ” เพราะรู้ดีว่าสถานะเธอเป็นรองหญิงสาวแสร้งเอ่ยขอร้องเขาพร้อมกับทำสีหน้ากังวลใจ ฮอลยกยิ้มที่มุมปากมองหญิงสาวตรงหน้าที่พยายามเล่นละครตบตาเขา แต่มีเหรอที่เขาจะไม่รู้ทันเธอ
หลังจากที่เขาได้รู้จักและใกล้ชิดกับเธอชนิดที่เรียกว่าเนื้อแนบเนื้อมันทำให้เขารู้ว่าไอรีนไม่ใช่สาวหวานเรียบร้อย อ่อนต่อโลก หรือใสซื่ออย่างที่มองแค่ผิวเผิน แต่เธอเป็นผู้หญิงปากจัดและไม่ยอมคน แถมยังเอาเรื่องเอาราวโดยเฉพาะกับเขาแต่ถาม
