ตอน หวานที่สุดในโลก
วันนี้เอวี่กับไบรอันอยู่จีนเป็นวันสุดท้ายก่อนจะกลับไทย
ทั้งสองคนตะลอนๆเที่ยวตั้งแต่เช้าจนค่ำ ไบรอันพาเอวี่ไปที่กำแพงเมืองจีนและวังโบราณ เธอตื่นเต้นมาก ๆ
เธอเดินจนปวดขาเลยไบรอันเลยเอาขี่หลังของเขาแทน เอวี่กอดคอไบรอันยิ้มแฉ่ง เธอตัวบางผอมเพรียว
"เหนื่อยไหมคะ" เอวี่กระซิบถาม เธอถือไอศรีมแท่งด้วยมือขวาและเลียกินแผล๊บๆ
"เหนื่อยสิ แบกความรักไว้ใหญ่เท่าโลก" ไบรอันตอบ
"ฮิ! ๆ ๆ งั้นกินติม" เอวี่บอกและยื่นไอศรีมจ่อปากไบรอัน
งั่ม! ๆ ๆ เขากัดกินไอศรีมแล้วเคี้ยวกลืน
"ไม่เห็นบอกรักกันบ้างเลย" ไบรอันบ่นและเดินไปข้างหน้าในสวนดอกไม้หลากสี สองมือของเขาจับอยู่ที่ตูดงอนๆของเอวี่ตลอดเวลา
"รัก" เอวี่กระซิบหูพ่อเลี้ยงสุดหล่อด้วยเสียงเบาหวิว
"ห๊ะ อะไรนะ" ไบรอันถาม
"รักค่ะ" เอวี่กระซิบดังขึ้น เธอเขินอายมาก ทั้งชีวิตไม่เคยได้บอกรักใครเลย มีเพียงไบรอันที่ได้ฟังและน้อยครั้งที่จะได้ยิน
