รัก ใคร่ ตัณหา ราคะ คือสิ่งผสานผสมแยกจากความรู้สึกอย่างแจ่มชัดแต่อยู่รวมกันอย่างรุ้งหลากสี
รุ้งมิเคยปรากฎสีเดียวฉันท์ใด รัก ใคร่ แรงตัณหาก็ฉันท์นั้น แม้รู้สึกแยกกันเป็นเอกเทศ แต่ยามรัก เหตุใดใคร่กระสันราคะจึงหลอมรวมกับคำว่ารักเป็นหนึ่งเดียว
ข่าวคาวฉาวกระฉ่อนไปทั่วเมืองหลวง เมื่อคหบดีชายผู้มั่งคั่งอย่างเมิ่งเหยียน ทำตนดั่งสมภารกินไก่วัด จับสะใภ้เล็กทำภรรยา ข่าวในโรงน้ำชาทุกหัวระแหงต่างกล่าวขานกันว่า บุรุษโหยใคร่กับสตรีใจเปลี่ยววัยร่านรักมิอาจห้ามใจ เสพสมกันในฐานะพ่อสามีกับลูกสะใภ้
แต่ใครบ้างเล่าจะรู้ต้นตอแห่งไฟราคะ เรื่องความสัมพันธ์อันค่อยก่อสานสร้างมานานนับปีตั้งแต่ฮูหยินสกุลเมิ่งจากไป
ลี่หลิงคอยดูแลปลอบใจพ่อสามี เมิ่งเหยียนเองก็เห็นนางเป็นดั่งแสงตะวันในช่วงชีวิตหม่นเทา ความอาทรพัฒนาก่อเกิดเป็นสายใยใจ จนเกิดความใคร่ความผูกพันในที่สุด
เมิ่งเหยียนรบเร้าให้สะใภ้เล็กค้างในเรือนหลักโดยมิ
