เมิ่งซานเก็บของออกจากเรือนชุนเยวี่ย ข้าวของในห่อผ้ามีไม่มากนัก ด้วยเพราะเสื้อผ้าอาภรณ์ของตนอยู่ที่กิจการสาขาต่างเมืองเป็นส่วนใหญ่ เงินทองของใช้เขาก็ไม่เคยมอบให้ลี่หลิงผู้เป็นภรรยา สิ่งของแปดในสิบส่วนของเรือนชุนเยวี่ย หาได้จากน้ำพักน้ำแรงของลี่หลิง
ลี่หลิงมีร้านขายน้ำมันหอม นางมักออกไปทำงานห้าหกวันต่อสัปดาห์ จะหยุดเพียงสองวันเท่านั้นบางครั้งก็หยุดวันเดียว นางใช้สินเดิมสร้างร้านเล็ก ๆ ตกแต่งอย่างงดงาม ออกไปทำงานพบปะผู้คนพอคลายเหงา เงินทองของใช้ส่วนตัวนางหาเอง เมิ่งซานเป็นคนจ่ายให้เฉพาะค่าตอบแทนบ่าวไพร่สาวใช้ คนครัวรวมกับคนสวนของเรือนชุนเยวี่ยรวมห้าคน
ความสัมพันธ์แบบคลุมเครือแม้แต่งงานแล้ว ทำให้เกิดรอยร้าวยากสมานในชีวิตสมรส
เมิ่งซานมีบางสิ่งปิดบังนางมาเนิ่นนาน เขามิเคยบอกกล่าวและไม่ต้องการให้นางรับรู้
การเก็บของออกจากเรือนหอของตนช่างยากเย็นแม้มีของเพียงไม่กี่อย่าง
ความอึดอัด บีบรัด อวลกร
