“กูให้น้ำเกลือเธอแล้ว และจัดยาที่จำเป็นบางส่วนไว้ให้ในกล่องนั้น” คุณหมอในชุดลำลองนอกเครื่องแบบพูดกับมาเฟียหนุ่ม พลางหยิบอุปกรณ์ตรวจต่าง ๆ เก็บเข้าที่
เขาเป็นคุณหมอและถือเป็นเพื่อนสนิทกับเอเดนในเวลาเดียวกัน สามารถทำการรักษาส่วนตัวให้มาเฟียหนุ่มได้ แต่วันนี้ผิดปกติหน่อยที่ได้ผู้หญิงแปลกหน้าเป็นคนไข้
“แล้วอาการเป็นยังไง” เอเดนยืนพิงประตูยืนมองอยู่ไม่ไกลเอ่ยถามหมอเรสเพื่อนของเขา แววตาคมมองนับดาวที่นอนอยู่ด้วยท่าทางสงบนิ่ง
“โดยรวมก็อย่างที่บอก สภาพร่างกายอ่อนแอจัด ๆ แทบไม่ได้พักผ่อนด้วย โดนเล่นงานมาซะขนาดนั้น ตอนนี้ก็แค่พักฟื้นร่างกายและจิตใจทำตามที่กูแนะนำไปตอนแรก กินยาให้ครบ”
“...” เอเดนไม่ตอบอะไรเพียงแค่พยักหน้าเป็นเชิงรับรู้อย่างใจเย็น
“ว่าแต่…ร้อยวันพันปีกูไม่เคยเห็นคนอย่างมึงเอาผู้หญิงเข้าบ้านมานอนค้างคืนแบบนี้ แล้วทำอิท่าไหนถึงไปหิ้วใครกลับมา แถมกลับมาสภาพนี้อีก ถ้าใครไม่รู้คงคิดว่า
