แม้จะมีเพียงแสงไฟสลัว ๆ ที่ส่องสว่างอยู่ภายในห้องยามค่ำคืน แต่เขาก็เห็นใบหน้างดงามหวานเยิ้มของเธอชัดเจน เจ้าของแววตาใสซื่อกำลังถูกมาเฟียหนุ่มควบคุมด้วยไออุ่นจากร่างกายแกร่งที่คร่อมอยู่บนร่าง
“นับดาว…”
“คะ?”
เขาก้มใบหน้าลงไปใกล้เธอ ริมฝีปากของทั้งคู่ห่างกันเพียงนิดจนแทบจะสัมผัสติดกัน
“ต่อจากเวลานี้ไป เธอไม่ต้องกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น” เสียงทุ้มกระซิบอย่างแผ่วเบาพลางเลื่อนเรียวนิ้วแกร่งลูบไล้เส้นผมของหญิงสาวอย่างเสน่หา
“จะ…เจ็บไหมคะ” นับดาวเม้มปากแน่นถามออกไปอย่างเขินอาย
“อาจจะ…นิดหนึ่ง” เขายิ้มเล็กน้อย “ฉันจะพยายามไม่ทำแรงเกินไป”
“ค่ะ คุณเอเดน อะ…อื้มมมมม…”
เขาเริ่มปรนเปรอจูบหวานทาบทับริมฝีปากบางอีกครั้งทันที เอเดนค่อย ๆ จูบเธอช้า ๆ แต่หนักหน่วงและดูดดื่มจนหญิงสาวแทบหายใจไม่ทัน
ความหวานของเธอมันทำให้เขารู้สึกอยากจะกลืนกินเธอด้วยความร้อนแรงและรุนแรงซะตอนนี้ แต่เพราะนี่เป็นครั้ง
