จุ๊บ!จุ๊บ!!
“อืออออ”
ชาร์มที่กำลังหลับอยู่ส่งเสียงครางอย่างไม่พอใจ เมื่อรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างคอยก่อกวนเวลานอนของเธอเพราะก่อนหน้านี้เธอเพิ่งนอนไปได้ไม่นานเองนะ
โอ๊ยยยย จะมาคึกอะไรอีกเนี่ยเพิ่งจะได้นอนเอง
“เรนจะทำอะไร ปล่อยฉันก่อน” ชาร์มพยายามดันอกกว้างออกแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายนอกจะไม่เขยิบออกแล้วยังรัดแน่นขึ้นอีก
เรนไม่ตอบและก็ยังไม่ปล่อย เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะจับชาร์มพลิกไปไว้ด้านล่างแล้วขึ้นคร่อมเธอไว้ ชาร์มที่เบิกตากว้างมองเขาด้วยสายตาหวาดกลัวแต่นั้นกลับทำให้เขายิ้มอย่างพอใจออกมา
ความจริงเขาอยากเป็นคนโรคจิตทำตอนเธอสลบไปด้วยซ้ำแต่อดใจไว้ก่อน
“เรนจะทำอะไรคะ ฉันจะนอนไม่ไหวแล้ว!!”
ชาร์มตอนนี้ตกใจมากเมื่อเรนจับคางของเธอเชิดขึ้นสูงก่อนจะจูบลงบนริมฝีปากเธอ ชาร์มพยายามที่จะดันตัวของเรนออกจากตัวเองแต่มันก็ไม่มีผลอะไรเลยสักนิด จนตอนนี้เธอหมดแรงที่จะสู้กับเขาแล้ว
“อืมมม...จ๊วบบบ..
