"นายควรกลับไปนอนที่ห้องตัวเองได้แล้วนะ"
น้ำเสียงของเจ้าของห้องพูดอย่างไม่พอใจเมื่อคนจอมเจ้าเล่ห์เมื่อคืน ตอนนี้เขาตื่นแล้วแต่ไม่ยอมลุกออกจากเตียงสักที ทั้งๆ ที่เธอบอกอยู่ว่ามีเรียนตอนเช้า
"เดี๋ยวผมไปขับรถไปส่งพี่ที่มหาลัย"
"ไม่ต้อง!! รถฉันก็มีจะให้นายไปส่งทำไม"
"แต่ผมอยากไปนะครับพี่ชาร์มคนสวย ให้ผมไปส่งเถอะนะ...แต่ถ้าพี่ไม่อยากให้ผมไปส่งงั้นเรามาทำกันอีกสักยกดีไหมครับ"
ไม่เพียงแค่พูดแต่มือแกร่งยังคว้าเอาขอมือเล็กของเธอไว้แล้วดึงจนตัวเธอล้มไปทับเขา
"ไอ้เด็กบ้า! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ" นอกจากเรนจะไม่ฟังแล้วยังเอามือมาจับก้นของเธออีก "กรี๊ดดดด เอามือออกจากก้นฉันเลยนะ"
"ม่ายยยย มันนุ่มมากเลยผมบีบทั้งวันยังได้เลย"
"ใครจะมานอนให้นายบีบทั้งวัน เพราะอย่างนั้นปล่อยเลยนะ"
"ไม่ปล่อยจนกว่าพี่จะยอมให้ผมไปส่ง"
"โอ๊ยยยย ก็ได้ไปส่งก็ไป"
"เย๊~ พี่ชาร์มน่ารักไม่สิต้องสวย ไม่สิแต่ก็น่ารัก...ต้อง
