จวนสกุลตง
เมื่อหลีม่านลงรถม้าจากหน้าสกุลตง ท่านอ๋องก็เดินออกมารับนางพร้อมกับไถ่ถามก่อนจะเดินเข้าจวน
“เป็นอย่างไรบ้างได้ของที่ต้องการครบหรือไม่”
“ครบแล้วเพคะ เหตุใดพระองค์จึงมาอยู่ตรงนี้เพคะ”
“ข้ากำลังจะไปที่ว่าการกับต้าเป่า เจ้ามาก็ดีแล้วข้าจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”
“แค่ออกไปซื้อของเองนะเพคะ”
“ช่างเถอะรีบเข้าจวนไปก่อน อี้หลงรอเจ้าอยู่ข้างในเห็นว่าพบตำราที่เจ้าตามหาแล้ว”
“งั้นหรือเพคะ เช่นนั้นพระองค์ก็รีบกลับนะเพคะ”
“รู้แล้ว ๆ”
ท่านอ๋องดึงแก้มนางแกมหยอกก่อนจะขึ้นเสี่ยวเซินและควบช้า ๆ ออกจากจวนหลังจากที่หลีม่านเดินเข้าไปในจวนแล้ว
“ใช่นางจริง ๆ นางคือฟางหลีม่าน”
“องค์ชายแอบตามนางมาเช่นนี้พระองค์มีแผนการอันใดหรือพ่ะย่ะค่ะ”
“ดินแดนฝั่งตะวันตกข้าไม่อยากได้แล้ว"
“อะไรนะพ่ะย่ะค่ะองค์ชาย แต่ว่าดินแดนนั่นหากซีเป่ยได้ครอบครองทั้งหมดก็จะร่ำรวยเพราะเป็นชายแดนที่ทำการค้าอีกทั้ง…”
"ตอนนี้สิ่งท
