แรงกดทับจากบางอย่าง ทำให้หมอหนุ่ม ซึ่งหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาในช่วงตีสองกว่า นัยน์ตาสีเข้มมองศีรษะทุยของเซญ่า ตอนนี้เธอปีนขึ้นมานอนบนตัวเขา หลับปุ๋ยราวกับเป็นทารกน้อย ลมหายใจร้อนระอุเป่ารดใส่แผงอกเปลือยเปล่า จนรู้สึกได้
เขาได้เพียงแค่ถอนหายใจออกมาแผ่วเบา ดึงผ้าห่มที่หล่นลงไปอยู่เอวของเซญ่า ขึ้นมาคลุมทั้งตัวของเธอ เหงื่อบนกายเขาขับออกมาจนเปียกชุ่มผ้าปูที่นอน เพราะปรับความเย็นในห้องให้อุ่นขึ้น เพื่อที่เซญ่าไม่ต้องนอนหนาวและทำให้เธอหายไข้เร็วขึ้น
ถ้าไม่เห็นว่าเธอไม่สบาย เขาคงไม่ยอมทำถึงขนาดนี้ ไม่เคยยอมให้ใครมากเท่านี้มาก่อน ยกเว้นเซญ่า ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังมาขอความอบอุ่นจากตัวเขาอยู่ดี
"อื้อ~" เธอส่งเสียงในลำคอออกมา คล้ายกับว่าจะตื่นขึ้นมา อลันใช้มือลูบหัวทุย เป็นการกล่อมให้เธอไม่ตื่นขึ้นมา เซญ่าเป็นคนกลับยาก โดยเฉพาะตอนไม่สบาย
แสงแดดยามสาย สาดส่องผ่านกระจกใสเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยม ปลุกค
