@โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ร่างบอบบางในชุดซีฟองสีสวย เดินเข้ามาในโรงพยาบาล โดยมีภาคินเดินตามหลังราวกับบอดี้การ์ดของเธอ คนสนิทของอลันชำเลืองมองแผ่นหลังเซญ่าพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างหนักใจ วันนี้อลันให้เขาดูแลเซญ่าที่เพนท์เฮ้าส์ ย้ำนักย้ำหนาว่าห้ามพาเธอไปไหน รวมถึงที่โรงพยาบาลเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของเซญ่า เขาพยายามหว่านล้อมไม่ให้เธอมาอยู่นาน สุดท้ายก็สู้ความดื้อรั้นเธอไม่ไหว จนต้องยอมพามา "ทำไมมองหนูแบบนั้นล่ะคะ" "นายคงไม่พอใจ ถ้าเห็นเธอมาที่นี่" "ยังไงคะ แค่มาหาเองไม่ได้มาป่วนสักหน่อย พี่ภาคินทำใจสบายๆเถอะค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เอง" เขาถอนหายใจพรืดยาว เบือนใบหน้าไปทางอื่น ผิดกับเซญ่าที่ยืนยิ้มคนเดียวระหว่างรอลิฟต์ เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนก้าวเข้าไปในลิฟต์ทันที เซญ่าเดินนำภาคินออกจากลิฟต์ เดินตรงไปยังห้องทำงานของอลัน นัยน์ตาคู่สวยมองผ่านช่องสี่เหลี่ยมของประตู รอยยิ้มบนใบห