หลายวันต่อมา
ร่างเล็กลอยเล่นในสระน้ำบนดาดฟ้าของเพนท์เฮ้าส์หรูอย่างมีความสุข ราวกับเด็กน้อยที่เพิ่งเคยสัมผัสน้ำครั้งแรกในชีวิต เธอหมุนตัวกลับมามองอลัน ซึ่งนั่งเขี่ยหน้าจอโทรศัพท์มือถือเล่นอยู่โซฟา
เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ ลอยมาเกาะขอบสระ มองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาของอลัน หมอหนุ่มช้อนมองเซญ่าเพียงนิด ก่อนจะเอ่ยถามเธอ
"พอแล้วเหรอ?"
"เล่นคนเดียวมันเหงา พี่หมอมาเล่นด่วยกันสิคะ"
"ไม่ชอบ" หญิงสาวทำหน้ามุ่ยใส่ เธอเองก็ไม่เข้าใจเขานะ เล่นน้ำอยู่เพนท์เฮ้าส์ของสระส่วนตัว เขายังไม่ยอมให้เธอสวมชุดว่ายน้ำมาเล่น ไล่เธอไปใส่เสื้อเชิ้ตทับมาอีกที
"นะคะ มาเล่นด้วยกัน"
"ถ้าไม่เล่นก็ขึ้นมา"
"ชิ! เล่นคนเดียวก็ได้" เธอมองค้อนหนึ่งที มองเขาอีกครั้ง ก่อนจะยิ้มมุมปาก มือเรียวเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตบนตัวออกจนถึงเม็ดสุดท้าย จากนั้นโยนไปวางพาดตรงโต๊ะตรงหน้าอลัน
พรึ่บ!
"...." เขาตวัดสายตามองเซญ่า พร้อมพ่นลมหายใจ
