เช้าวันรุ่งขึ้น ซ่งอันนำบุตรชายวัย 7 ขวบของตัวเองเข้าไปในวังหลวงด้วย แม้ว่าจะเป็นที่แปลกตา แต่ทว่าก็เข้าใจถึงความไม่แน่นอนในตอนนี้ได้ เขาให้บุตรชายยืนด้านข้างสวมชุดมังกรปักดิ้นทองแดงดำ แม้ขุนนางหลายคนจะมองดูแล้วไม่สบายตา เพราะปักลายมังกรนั้นสำหรับรัชทายาท แต่ก็ไม่มีใครกล้าขัด ส่วนซ่งอันก็มาในชุดสีเดียวกับลูกชายเช่นเดียว ใบหน้ายิ้มแย้มของซ่งอันซ่อนด้วยแผนการบางอย่าง
ใต้เท้าหวังได้รับอนุญาตให้กลับบ้านและเตรียมให้ลูกสาวขึ้นรับตำแหน่งฮองเฮาตามรับสั่งฝ่าบาท แต่เหล่าทหารก็คุมเข้มเช่นเดียวกัน ใต้เท้าหวังไม่ได้ปริปากพูดกับผู้ใดได้ แม้แต่ภรรยาของตน แต่ทว่าเมื่อลูกได้รับแต่งตั้งเป็นฮองเฮาย่อมดีกับตระกูลหวัง เขาจึงไม่คิดมากอันใด
หลังจากกลับบ้านเตรียมตัวแล้วก็กลับเข้ามาพร้อมกับบุตรสาวคนโต หวังหลิน ในใจของสตรีวัยแรกแย้มไม่เคยเข้ามาในวังหลวงสักครั้งทำให้รู้สึกประหม่า มือเย็นเฉียบของนางจับมือบิดาไว้แ
