ไม่ต้องรอให้เจ้าของบ้านเอ่ยปากไล่ พิมรักก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางเสร็จเรียบร้อย
หลังจากปล่อยโฮจนรู้สึกว่าต้องพอ พิมรักก็เช็ดน้ำตาแล้วออกจากเพ้นต์เฮ้าส์ของเทียนอี้ทันที โดยยังไม่ได้ร่ำลาคนที่ผูกพันสักคำเดียว เพราะพอทะเลาะกันอีกฝ่ายนั้นก็หายตัวไป
แต่เป็นแบบนี้มันก็ดีแล้ว..
ยิ่งห่างจากวงจรของเทียนอี้มากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งปลอดภัยกับลูกในท้องของพิมรักมากเท่านั้น
คุณหมอหอบความรู้สึกบอบช้ำกลับมาที่บ้าน เธอขับรถทั้งที่น้ำตาเอ่อคลอระเรื่อมาตลอดทาง เพราะกำลังรวบรวมความกล้าที่จะเล่าเรื่องทุกอย่างให้พลกฤตฟัง
“ฮึก..” ร่างบางหลุดเสียงสะอื้นอย่างสุดจะกลั้น
รถยนต์ขับมาจอดอยู่ที่หน้าบ้าน แบกรับความรู้สึกที่แตกสลายไม่มีชิ้นดี แต่ยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่อยู่เคียงข้างไม่ไปไหน
เจ้าตัวน้อยอายุครรภ์แปดสัปดาห์
พลกฤตที่ได้ยินเสียงรถของพิมรักพอดี เดินออกมาเกาะที่รั้วประตูเมื่อเห็นรถของลูกสาวคนโตขับเข้ามาจ
