เมื่อใกล้ถึงเวลางานประมูลภาพศิลปะการกุศล พิมรักก็ถูกคนที่เทียนอี้จ้างส่วนตัวจับเธอแต่งหน้าทำผมจนสวยพริ้ม ผิดหูผิดตากับภาพของคุณหมอที่ลงเวรเมื่อเช้าสุดขั้วเลย
“มั่นใจในตัวเองหน่อยพิมรัก..”
เธอบอกผ่านเงาสะท้อนในกระจก หลังแววตาฉายชัดถึงความประหม่าอย่างปิดไม่มิด
ร่างบางอยู่ในชุดเดรสปาดไหล่สีขาวดูสุภาพ เครื่องประดับทั้งต่างหูและสร้อยคอราคาแพงหูฉี่ เป็นสิ่งที่เทียนอี้เลือกสรรแล้วว่ามันเหมาะกับพิมรัก
ไม่ได้ประโคมเครื่องเพชรให้ดูเวอร์วัง ส่องแสงระยิบระยับสะท้อนดวงตา แต่ใช้ตัวเลือกสีที่ช่วยขับผิวให้ผ่องใส ทั้งยังส่งให้เธอดูสง่าราวกับนางพญามากขึ้น
ทั้งตัวเธอราคาเกินหลักล้านไปแล้ว
ถ้าตีมูลค่าเป็นเม็ดเงินคงใช้หนี้ได้เยอะเลย
พอเผลอคิดถึงหนี้เจ็ดหลัก พิมรักก็รีบสะบัดศีรษะไปมา ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดแล้วคลี่ยิ้มเรียกความมั่นใจ
“เสร็จหรือยัง” เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นหน้าประตูห้อง เธอหันไปมองพร้อมคลี่ยิ
