สามเดือนต่อมา
ตั้งแต่เกินเลยกันในค่ำคืนนั้น เทียนอี้ก็ไม่ได้เข้าใกล้พิมรักอีกเลยตลอดสามเดือน จะได้นั่งใกล้เธอมากที่สุดก็ตอนชวนลูกอ่านหนังสือ ไหล่จะเกยกันโดยมีลูกชายเป็นโซ่ทองคล้องใจ
ระหว่างทางกลับจากโรงพยาบาล มีสายฝนสาดซัดกระหน่ำตลอดทาง รถยนต์ของเทียนอี้ขับเคลื่อนไปบนท้องถนนอย่างไม่รีบร้อน
ไม่ใช่โชเฟอร์ตีนผีอีกต่อไป
เมื่อมีคนข้างกายอย่างพิมรักอยู่ด้วย
ต้นเดือนก่อนพิมรักตัดสินใจเรียนเฉพาะทางต่อ เมื่อเทียนอี้พิสูจน์ให้เห็นว่าเขามีคุณสมบัติพ่อที่ดี สามารถดูแลลูกได้ขณะที่เธอปฏิบัติหน้าที่ในการช่วยเหลือผู้คน
เขายืนกรานว่าอยากให้ฝันของพิมรักเป็นจริง ถึงจะเป็นคุณแม่ลูกหนึ่งแต่เธอก็ยังรักในอาชีพหมออยู่ เพราะงั้นคู่ชีวิตที่เข้ามาต้องหนุนหนำพาสามารถแบ่งเบาภาระได้
แล้วเทียนอี้ก็ทำให้เธอเชื่อใจได้สำเร็จ
อีกอย่างเจ้าลูกชายก็ติดเขาแจ หน้าตาคล้ายคลึงกันยังไม่พอ เข้าข้างกันเก่งเวลาเทียนอี้ถูกพิมร
