เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบลงบนพื้นกระเบื้อง คฤหาสน์หลังใหญ่โตโอ่อ่าแสดงถึงอำนาจบารมีของตระกูลซาน มีร่างเพรียวบางของหญิงสาวกำลังเดินตรงไปยังห้องทำงาน มือเรียวผลักประตูห้องเข้าไป ฉับพลันใบหน้าสวยสดก็เหยเก เรียวคิ้วสวยหักงอเข้าหากันจนเป็นปม ไวเท่าความคิดร่างเพรียวบางก็เดินตรงไปหา คว้าแก้วเหล้าจากมืออีกฝ่าย พร้อมกับสาดใส่ใบหน้าคมคายเพื่อเรียกสติ “จะเป็นบ้าแบบนี้อีกนานมั้ย” ซูหลินตวาดเสียงดังอย่างหมดความอดทน เมื่อทนเห็นเทียนอี้สภาพนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว ข้าวของในห้องทำงานพังระเนระนาด จากฝีมือของคนเมาที่มักทำลายข้าวของเป็นประจำ ไหนจะขวดเหล้าที่วางเกลื่อนกลาดบนพื้นอีก ตับไตยังแข็งแรงดีอยู่หรือเปล่าเถอะ ลูกน้องคนสนิททั้งเมิ่งเหยาและฟางซิน ทนเห็นเจ้านายในสภาพนี้ไม่ไหวอีกต่อไป ถึงได้ไปอ้อนวอนซูหลินให้ช่วยดึงสติผู้เป็นนายที พอได้มาเห็นกับตาซูหลินถึงได้รู้.. ว่าเมาเหมือนหมาขี้เรื้อนมันเป็นแบบนี้นี่เอง