พิมรักเก็บความลับเรื่องตั้งครรภ์ไม่บอกใคร.. เธอย่องไปฝากครรภ์เงียบ ๆ เพียงลำพัง ทานอาหารบำรุงลูกน้อยในทุกวันเพราะต้องทำงานหนัก ในตอนนี้ทุกอย่างมืดแปดด้านไปหมด เธอนอนคิดอยู่ค่อนคืนว่าจะเอาเด็กออกหรือจะเก็บไว้ดี ทว่าถึงจะเกิดมาโดยไม่ตั้งใจ แต่พิมรักก็ทำร้ายเขาไม่ลง เพราะฉะนั้นเธอตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้ว ว่าจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวโดยที่ไม่ให้เทียนอี้รู้เป็นอันขาด มิเช่นนั้นลูกน้อยคงต้องพลัดพรากจากอกเธอไปแน่ แต่จะทำยังไงดี.. ถ้าอยู่ด้วยกันทุกวันเขาต้องรู้แน่ “คุณย่าต้องทานยาตามเวลานะคะ แล้วก็งดของหวานกับของมันลงหน่อย คุณย่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลเร็วขึ้น” น้ำเสียงนุ่มนวลทั้งแววตาก็อ่อนโยนของพิมรัก ส่งทอดไปถึงหญิงชราอายุเจ็ดสิบปีบนเตียงผู้ป่วย ย่าหอมเป็นคุณย่าณดลคนรักเก่าของเธอเอง จบกับหลานชายไม่ดี ก็ใช่ว่าจะญาติดีกับคนของเขาไม่ได้ ย่าหอมทั้งรักและเอ็นดูพิมรักจนอยากได้เป็นสะใภ้ ถ้าไม่เก