“ท่านซานฉิงแนะให้คุณเทียนรีบกลับครับ”
เสียงลูกน้องคนสนิทอย่างเมิ่งเหยาเอ่ยขึ้น มือประสานไว้ด้านหน้าขณะรายงานเจ้านาย หลังผู้นำใหญ่ของตระกูลติดต่อมาโดยตรง ทันทีที่ทราบข่าวเพื่อเรียกตัวเทียนอี้กลับไป
เวลาเลยผ่านมาร่วมสัปดาห์หลังเกิดเรื่อง เทียนอี้สั่งให้คนตามเก็บกวาดคนของตระกูลหวังเฉา ส่วนลาสบอสด่านสุดท้ายเขาจะตามไปเก็บถึงที่เอง
“บอกไปสิว่ายังซื้อขายที่ดินไม่ได้” คนที่นั่งบนเก้าอี้ทำงานบอกปัดอย่างไม่ใส่ใจ
เหตุผลที่ถูกส่งตัวมาที่นี่ก็เพื่อกว้านซื้อที่ดิน ผืนสุดท้ายที่เพิ่งได้มาครอบครองก็คือของท่านยศพล นั่นแปลว่าเขาใช้ระยะเวลาไม่ถึงหกเดือนเสียด้วยซ้ำ
“คงไม่ได้หรอกครับคุณเทียน”
“ทำไม”
“ท่านบอกว่าคุณซูหลิน เรียนเรื่องนี้ให้ทราบแล้ว”
พอได้รู้สาเหตุเทียนอี้ก็ขบกรามกรอด เพราะตั้งแต่ที่เขาปฏิเสธซูหลินแบบเด็ดขาด เธอก็หลบหน้าไม่ยอมมาเจอ ถึงจะยอมช่วยพาเขาออกจากแหล่งกบดาล แต่ก็ดูแค้นฝังใจอยู่ดี
