หมับ!
"ไอ้เฮง เฮือก~มึงมาทำอะไรตรงนี้" เสียงยานเนื่องจากเมามายของยักษ์ ที่โซซัดโซเซตามขึ้นมา
"มึงขึ้นมาทำไม!" เฮงถามกลับ
"กูจะเข้าห้องน้ำ แต่ด้านล่างเพื่อนไอวายเข้าอยู่ มันเลยสั่งให้กูขึ้นมาเข้าด้านบนในห้องนอนมัน"
"สภาพมึงจะไม่ไหวแล้วนะ กลับบ้านไหม"
"กูหวายเพื่อน~กูโอเคนัมเบอร์วัน"
"เสียงเพี้ยนอักษรผิดไปหมดแล้วไอ้ห่า ฮ่าๆ"
"มึงไปช่วยกูหน่อยสิ"
"ช่วยอะไรของมึง"
"ไปประคองตอนกูเยี่ยวหน่อย ของกูยาวเท่าศอกต้องเอาพาดบ่าอ้อมคอลงมา"
"สัดดดด! ถ้าจะยาวขนาดนั้นมึงม้วนเก็บไว้ตรงไหนฮะ ฮ่าๆ เมาแล้วเลอะเทอะฉิบหาย"
ยังไม่ทันได้พูดกับน้องสาวของเพื่อน ก็จำใจต้องลากยักษ์ที่เมาแอ๋ เข้าไปยังห้องอีกฝั่งเพื่อเข้าห้องน้ำ วิสกี้ใจเต้นสั่นกลัวใครจะรู้ว่าตัวองแอบคุยกับเฮียเฮง ซึ่งความสัมพันธ์กำลังพัฒนา
ไม่รู้ว่าเขาให้ความหวังหรือเธอคิดไปเอง?
หลายวันผ่านไป
วันเสาร์
บรรยากาศกำลังดีไม่ร้อนไม่หนาว แสงแดดเจิดจ้าสาดส่องความอบอุ่นไปทั่ว วายนัดเพื่อนคุยเรื่องกิจกรรมที่ต้องทำ แม้จะเรียนคนละคณะ แต่ก็ต้องร่วมงานกัน ซึ่งวันนี้ยักษ์เมาแฮงค์ไม่มาตามนัด เหลือเพียงเฮงซึ่งหอบหิ้วสาวสวยมาด้วย แถมพ่วงด้วยเพื่อนสาวสวยอีกคน
"ให้มะเหมี่ยวกับแอนนี่ช่วยไหมคะ" มะเหมี่ยวสาวสวยของเฮงถาม "ไม่ต้องเกรงใจนะคะ"
"ไม่เป็นไรครับ นั่งตามสบายนะ" วายตอบกลับ
"บ้านพี่วายน่าอยู่มากค่ะ ร่มรื่นสุดๆ"
"คงต้องขอบคุณน้องสาวคนเก่งของพี่ วิสกี้เป็นคนเลือกดอกไม้สวยงามพวกนี้มาปลูก แล้วก็รดน้ำดูแลทุกอย่างเลย"
"น้องสาวของพี่ก็น่ารักค่ะ"
มะเหมี่ยวหันมองอีกมุม ซึ่งมีโต๊ะเล็กแยก ตอนนี้วิสกี้อยู่กับเพื่อนคนสนิทอย่างน้ำค้าง
"คนนั้นใคร" น้ำค้างถาม
"ผู้หญิงของเฮียเฮง"
"แล้วคนที่มาด้วยเป็นใคร..หน้าไม่เป็นมิตร"
"ช่างเขาเถอะ จะไปสนใจเลย"
"มันนั่งจ้องหน้าเธออยู่นะ! สวยไม่เท่าล่ะสิไม่ว่า สงสัยจะอิจฉา ชิ"
น้ำค้างสาวตาคมผมประบ่า มีนิสัยปากไวใจกล้าเป็นเพื่อนสนิทของวิสกี้ตั้งแต่ประถม เรียนสถานที่เดียวกัน อยู่ห้องเดียวกันมาตลอด อาจเพราะไม่เก่งจึงต้องคอยพึ่งพาวิสกี้บ่อยครั้ง
สองหนุ่มบอกกล่าวว่าจะไปรับเพื่อน ที่จะแวะมาช่วยงาน แต่ดันรถเสีย ตอนนี้ภายในบ้านเหลือเพียงสี่สาวที่นั่งคนละมุม สักพักแอนเพื่อนสาวของมะเหมี่ยวเดินเข้ามาถาม "มองหน้าพี่ทำไม"
"ใครมองคะ" น้ำค้างถามเสียงแข็ง
"ก็พี่เห็นว่าพวกเธอมองมา"
"แต่พี่มองพวกหนูก่อนนะ"
"ฉันไม่ได้มอง!"
"แล้วถ้าพี่ไม่มองหนู พี่จะรู้ได้ยังไงว่าหนูมองพี่คะ ตาพี่มีติดที่หน้าผากหรือไง?"
"พูดจาแบบนี้มันหาเรื่องกันนี่นา!"
ดูเหมือนเป็นการเผชิญหน้าครั้งแรก ที่ค่อนข้างจะมีปัญหา น้ำค้างลุกขึ้นยืนโต้เถียงอย่างไม่ยอมความ แม้วิสกี้คอยห้ามปราม แต่ก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้
แอนพูดแซะ "ได้ข่าวว่าพ่อเธอเพิ่งแต่งงานใหม่ ได้ยินพี่วายพูดกับเฮียเฮง คงกลายเป็นเด็กมีปัญหาถึงชอบก้าวร้าวกับผู้ใหญ่"
"อย่ามาลามปามถึงครอบครัวหนูนะ!!" น้ำค้างตะคอกเสียงดัง
"เพราะพ่อแม่แยกทางกันก็เลยเป็นปมด้อย ถ้าอาจจะเรียกร้องความสนใจมากก็ควรไปโดดตึกหรือไม่ก็วิ่งไปกลางถนนให้รถชนตายซะ!"
"ถุ้ยยยย" ถ่มน้ำลาย
"กรี๊ดดดดด! อีบ้าาาา!"
"คนวาจาถ่อย ก็ต้องเจอคนกิริยาถ่อยแบบนี้แหละ กรี๊ดออกมาดังๆ สิคะ"
เรื่องราวลุกลามใหญ่โต วิสกี้รีบดึงเพื่อนแล้วเรียกแท็กซี่เพื่อให้น้ำค้างกลับบ้านไปสงบสติอารมณ์ ก่อนจะเดินกลับเข้ามาเห็นว่าแอนนี่ยังคงด่าทอหยาบคายใส่เพื่อนตน
"เธอทำอะไร?" มะเหมี่ยวถามข้องใจ เมื่อวิสกี้เดินเข้ามาหยิบน้ำใส่แก้วเทรดแจกันที่วางประดับประดาอยู่ริมข้าง
"กรวดน้ำให้เพื่อนพี่ไงคะ เผื่อจะได้ไม่ต้องกรีดร้อง เหมือนเปรตขอส่วนบุญ"
"มันจะมากไปแล้วนะ!"
"ถ้าไม่ชอบหน้ากันไม่จำเป็นต้องด่าถึงพ่อแม่ก็ได้ ทำตัวแบบนี้เหมือนที่บ้านไม่เคยอบรมสั่งสอน ใครกันแน่ที่มีปมด้อย"
เพียะ!
ไม่รีรอโต้ตอบ มะเหมี่ยวฟาดฝ่ามือตบเต็มแก้มของวิสกี้ สาวน้อยหันกลับมาปะทะสายตา ก่อนเสียงพูดของเฮงที่เดินเข้ามาเอ่ยถาม "เอะอะโวยวายเสียงดังอะไรกัน ดังไปจนถึงหน้าประตูทางเข้าเลยนะ"
ฟุบ
"วิสกี้!" เฮงตกใจ เมื่อจู่ๆ ร่างบอบบางของน้องสาวเพื่อนล้มลงกับพื้น "เป็นอะไรหรือเปล่า"
"ทำไมพี่มะเหมี่ยวต้องตบหนูด้วยค่ะ" วิสกี้เสียงสั่น
"โดนตบเหรอ?!"
"ค่ะ ฮึกกก~พี่มะเหมี่ยวตบหนู"
"นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย!!"
สาวน้อยน้ำตาคลอ เลือดไหลหยดย้อยแทรกริมฝีปาก เนื่องจากแรงตบ
"มันปากดีใส่มะเหมี่ยวก่อนนะคะเฮียเฮง!" มะเหมี่ยวด่ากราด เฮงลุกขึ้นพร้อมตวาดชี้หน้า ลากตัวปัญหาออกไปจากบ้านทันที
วิสกี้ถอนหายใจ ข่มความรู้สึกเจ็บเอาไว้
"เจ็บไหม" เฮงรีบเดินเข้ามาปลอบใจ มือจับใบหน้าสวยพลิกไปมา มองเห็นรอยนิ้วมือประทับพวงแก้ม "เฮียขอโทษแทนมะเหมี่ยวนะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ" สายตาละห้อยก้มหน้า
"ไหน..ขอเฮียดูหน่อย"
"มะ ไม่เป็นไรค่ะ หนูเจ็บนิดเดียว"
พูดจบชายหนุ่มก็เขยิบใบหน้าหล่อเหลาเข้าใกล้ ตวัดเลียลากใช้ปลายลิ้นเช็ดเลือดที่ไหล สองสายตาปะทะกันราวกับน้ำมันราดลงบนกองไฟ เสียงเฮียเฮงกระซิบแผ่วเบา
"สายตาขี้อ้อนจังนะเรา ขอเตือนว่าอย่ายั่วเฮีย ถ้าหนูไม่อยากจุกมดลูก"