ยั่วรักให้เสพติด

ตอนที่ไม่มีชื่อ

สายตาปรือมองผ่านเลนส์แว่นกรอบสีชมพู พร้อมกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งเนื่องจากมึนเมา ถึงอย่างนั้นใบหน้าหล่อเหลายังคงเจ้าเล่ห์ คำพูดกระเส่าริมกกหูยิ่งทำให้ขนลุกซู่ซ่า วิสกี้รีบดึงตัวเองลุกขึ้นยืน พลางยื่นผ้าห่มที่เตรียมมาให้ แล้ววิ่งกลับเข้าห้อง

ใช่..เขาเคยทำแบบนั้นกับเธอ โดยที่ไม่มีใครรู้

เวลาผ่านไป จนกระทั่ง ปิดเทอมใหญ่

วิสกี้กับน้ำค้างเรียนจบมัธยมปลาย วันนี้ถึงนัดสังสรรค์กันที่ร้านอาหาร เพื่ออำลาเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาหลายปี บทสนทนาเป็นไปอย่างคึกคัก เมื่อเด็กวัยรุ่นรวมตัวกัน พูดถึงคณะที่ตัวเองกำลังจะสอบเข้าในปีหน้า ก้าวเข้าสู่วัยมหาวิทยาลัยอย่างเต็มตัว

หน้าร้าน

"กลับแล้วเหรอ" วิสกี้มาส่งน้ำค้าง "ใครมารับ"

"เดี๋ยวพ่อมารับ ไม่ได้อยากกลับแต่ว่าต้องแวะไปหาป้าจันทร์ เพราะป่วยอยู่โรงพยาบาล"

"ขอให้คุณป้าหายไวๆ นะ"

"ขอบใจนะเพื่อนรัก แล้วพี่วายมารับกี่โมง นี่ก็ใกล้สองทุ่มแล้วนะ อย่ากลับดึกล่ะ"

"เดี๋ยวก็คงมาแล้ว"

สองเพื่อนซี้โบกมือร่ำลากัน กำลังจะกลับเข้าไปบอกเพื่อนว่าจะขอตัวกลับบ้านเช่นกัน แต่ปรากฏว่าเพื่อนชายร่วมชั้นเรียนเดินเข้ามาทัก

"วิสกี้" แววตาจริงจังจ้องมอง

"มีอะไรเหรอต๋อง"

"คือ..เรามีบางอย่างจะสารภาพ"

"สารภาพเรื่องอะไร?"

"เราชอบวิสกี้นะ ชอบมาตั้งนานแล้ว"

คำตอบชวนอึ้ง ไม่คิดว่าเพื่อนร่วมห้องจะคิดเกินเลยความสัมพันธ์ของเพื่อนไปไกล วิสกี้รีบตอบกลับ "ขอบคุณนะสำหรับความรู้สึกดีๆ แต่เรากับต๋องเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น เพราะว่าเรามีผู้ชายที่ชอบอยู่แล้ว ขอโทษนะ"

เป็นการตัดความสัมพันธ์ไม่ยืดเยื้อ ไม่มีแม้โอกาสจะตอบกลับ ไม่นานเสียงข้อความแจ้งเตือนโทรศัพท์ของวิสกี้ก็ดังขัดจังหวะ พร้อมกลับรถหรูสีดำแล่นเข้ามาจอด

(วาย : พี่ส่งโมเมไปทำธุระ ให้ไอ้เฮงไปรับแทนแล้วนะ กลับถึงบ้านก็บอกพี่ด้วย)

ถนนสายแปด

บนรถ

"ยืนคุยกับใครอยู่เหรอ" เฮงถาม

"เพื่อนค่ะ เขามาสารภาพรัก"

"แล้วตอบกลับยังไง"

"หนูก็ปฏิเสธไป บอกว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว"

"หนูชอบเฮียเหรอ?"

"!!!!"

ใครจะคิดว่าเขาจะถามตรงประเด็นขนาดนี้ แถมโชคชะตายังเล่นตลกให้จอดติดไฟแดง พร้อมทั้งหัวใจเต้นสั่น จนต้องรีบเบี่ยงหน้าหนี

เสียงทุ้มพูดต่อ "ทำไมชอบใส่กระโปรง"

"ก็มันดูน่ารักดีนี่คะ"

"น่ารักอะไม่เถียง แต่มันก็ยั่วด้วย"

"กระโปรงหนูไม่ได้สั้นสักหน่อยนี่คะ"

"แต่ตอนนั่งมันก็ถกขึ้นไง"

ไม่ว่าเปล่า มือของเพื่อนพี่ชายก็ลูบไล้จับเรียวขา พร้อมเคลื่อนชายกระโปรงขึ้นสูงจนเกือบจะถึงขอบกางเกงใน มือเรียวของสาวน้อยรีบคว้ารั้งเอาไว้ เป็นจังหวะเดียวกับที่ไฟจราจรเขียวพอดี

บ้าที่สุด! หายใจแทบไม่ออก หัวใจก็เต้นถี่ ร่างกายวูบวาบอุณหภูมิสูงขึ้นเนื่องจากเขินอาย จนกระทั่งรถแล่นกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย

แกร๊ก

ทั้งคู่เดินเข้าบ้านก็เจอวาย เพิ่งกลับมาถึงก่อนหน้า "ขอบใจไอ้เฮงที่ไปรับน้องกู"

เฮงพยักหน้าตอบกลับเพื่อน

"อยู่ดื่มด้วยกันไหม" วายชวน

"วันนี้ไม่สะดวกว่ะ ต้องไปรับเชอรี่"

"มึงสอยดาวมหาลัยอีกแล้ว?!"

"กูไม่ได้สอย แม่งเดินมาอ่อยเอง ฮ่าๆ"

"ครับไอ้คนหล่อ!"

กฎของแรงดึงดูดคือหน้าตาที่เกิดมาราวกับสวรรค์ปั้น แถมฐานะร่ำรวยมาก มีหรือที่ผู้หญิงมากหน้าหลายตาจะไม่เสนอตัวเข้ามาหา สาวน้อยเดินคอตกขึ้นชั้นบนเข้าห้องนอนอย่างเศร้าหงอย แม้จะรู้ดีแก่ใจว่าเขาเจ้าชู้ไม่น้อย

เสียงเล็กพึมพำ "เราไม่มีสิทธิ์ไปหวงเขาสักหน่อย เฮ้อออ~"

วันต่อมา

ห้างสรรพสินค้า

ทั้งที่วิสกี้ชวนพี่ชายออกมาเดินซื้อของที่ห้าง แต่แฟนสาวอย่างโมเมกับติดสอยห้อยตาม ดึงแขนเข้าร้านแบรนด์เนมเพื่อออดอ้อน ให้ซื้อกระเป๋าราคาแพงให้ แถมยังลากไปลากมา จึงทำให้สาวน้อยต้องนั่งรออย่างเหงา

"วิสกี้" เสียงเรียกคุ้นหูจนต้องแหงนมอง ใบหน้าหล่อเหลาอัดกระแทกใจอีกครั้ง

"เฮียเฮง.."

"ได้ยินว่าไอ้วายมาเที่ยวห้าง เฮียก็เลยตามมา ทำไมมันนั่งซึมอยู่คนเดียวที่นี่ล่ะ"

"พี่วายไปเที่ยวเล่นกับพี่โมเมค่ะ"

"งั้นเราสองคนไปหาอะไรสนุกๆ เล่นกัน"

"วันนี้เฮียไม่ติดธุระกับผู้หญิงคนไหนหรือคะ"

"ก็กับผู้หญิงคนนี้ไง ฮ่าๆ ไปเถอะแก้เบื่อ"

ไม่อาจปฏิเสธคำเชิญชวนได้ เขาพาไปเล่นเกม อีกทั้งเดินเล่นคลีบตุ๊กตาตัวใหญ่ บรรยากาศหงอยเหงากลับกลายเป็นสนุกสนาน วิสกี้ผุดรอยยิ้มเบิกบานสำราญใจ

ช่วงเย็น ทุกคนแวะร้านอาหาร กินข้าวในห้างร่วมโต๊ะกัน วิสกี้เอาแค่กอดตุ๊กตาที่เฮงคีบให้ ก่อนจะแยกย้ายกันกลับ

บ้านท้ายซอย

ห้องนอนวิสกี้

เวลาทุ่มกว่า สาวน้อยเพิ่งอาบน้ำกำลังเช็ดผมเปียกหมาด วันนี้มีความสุขอย่างมาก เมื่อได้อยู่ใกล้กับเพื่อนของพี่ชายอย่างเฮง

ติก'

ข้อความแจ้งเตือนดึงดูดความสนใจ ตัวเล็กหยิบขึ้นมาอ่านอย่างตั้งใจ

(เฮียเฮง : พรุ่งนี้มาช่วยเฮียทำรายงานที่คอนโดหน่อยนะครับ เดี๋ยวรอไอ้วายออกไปเที่ยวกับแฟนมัน เฮียจะรีบไปรับ)

ถึงไม่ใช่ครั้งแรก ที่ทั้งคู่แอบนัดเจอกัน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าหัวใจระส่ำ ตัวเล็กนั่งลงบนเตียงคิดถึงความรู้สึกวูบวาบ 'ไปคอนโดเฮียเหรอ.. อยู่ด้วยกันสองคน...อีกแล้ว!'