ตัวพ่อด้านความโรแมนติก

1710 คำ

ถ้าแม่ร่าน แม่ขอโทษ ตอน ตัวพ่อด้านความโรแมนติก หนึ่งสัปดาห์ต่อมา บนเกาะกลางทะเลแห่งนึง หาดทรายขาวละเอียดกำลังสะท้อนแสงยามแรกเช้า ลมเย็นพัดโบก เสียงคลื่นซัดสาดเป็นระลอก ซู่! ซู่มม! ริมหาดทรายมีรีสอร์ทสวยขนาดใหญ่ มีบ้านพักเล็กๆตั้งห่างกันเป็นช่วงๆ ตรงกลางเป็นศูนย์ใหญ่ที่มีร้านอาหารและจุดรับบริการต่างๆนาๆ เช่น สปา นวด และถ่ายรูป เรือนร่างขาวโพลนของรินรดานอนทอดยาวอยู่บนเตียงเล็กๆ ข้างกายของเธอมีร่างสูงๆของวารินประกบอยู่ หิ! ๆ หนุ่มน้อยนอนตะแคงมองคุณแม่ที่กำลังหลับปุ๋ย แอบจับแก้มของเธอและหัวเราะชอบใจ เนื้อตัวอิ่มอวบจับตรงไหนก็นุ่มไปหมด แก้มป่องเมื่อเอานิ้วจิ้มกลับเด้งดึ๋ง "อุ้ย! เช้าแล้วเหรอคะ" รดาสะดุ้งตื่นเพราะนิ้วชี้ที่จิ้มแก้ม "อืม! หิวไหม รอแปบนึงนะ" วารินพยักหน้าตอบ "จะไม่พูดครับพูขากันเลยเหรอ" คุณแม่บ่น เธอรู้สึกเหมือนโดนปีนเกลียวจากหนุ่มรุ่นลูก "ครับ" วารินแกล้งครับและอมยิ้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม