เ (ฉ) พาะช่างขังรัก MDL STORY (SS2)
[บทส่งท้าย]
ณ หน้ามหาวิทยาลัย MDL
เป็นอีกวันที่ฉันเดินออกมารอรถของที่บ้าน ซึ่งจะมารับหลังเลิกเรียน นับตั้งแต่วันที่พี่ภารัณไปตามล่าตัวคนที่ไลฟ์สดปลอมเป็นฉัน เขาก็หายหน้าไปเลย จากวันจันทร์จนวันนี้วันศุกร์แล้วที่ไม่ได้เจอหน้ากัน แม้แต่พวกพี่เดี่ยวก็ไม่รู้ว่าพี่ภารัณหายไปไหน เขาไม่โทรมา ทักแชทไปก็ไม่อ่าน โทรกลับสักสายก็ไม่มี ไม่ว่าจะพยายามถามกับสองแค่ไหน สองก็เหมือนไม่อยากตอบฉันสักเท่าไหร่ บอกแค่ว่าช่วงนี้เขาต้องเข้าบริษัท ครั้นจะถามข่าวกับพี่พนาฉันก็ไม่กล้า กลัวพี่พนาหาว่าฉันตามตื้อพี่ภารัณมากเกินไป
“ทำไมชอบทำให้คนเขาเป็นห่วงเนี่ย” ฉันงึมงำแล้วก็ได้แต่รู้สึกเศร้าไปหมด ยิ่งเห็นว่าคู่อื่น ๆ ดูชื่นมื่นกันดีก็ยิ่งอิจฉา ปกติเขาจะเป็นคนรับส่งฉันแท้ ๆ ถ้าหายไปนานกว่านี้ฉันจะงอแงแล้วนะ
“คนสวยรอสามีมารับเหรอครับ” ทว่าขณะที่ฉันกำลังยืนเซ็ง ๆ อยู่นั้นน้ำเสียง
