ตอนที่ 21
ห่วงไม่อยากอยู่ห่าง
“เปิดแอร์ให้แรงกว่านี้หน่อยได้มั้ยคะ”
ศรัญญาตะโกนบอกไปยังคนขับด้านหน้า เมื่อเริ่มรู้สึกอึดอัดและหายใจติดขัดในรถตู้ทึบที่เหมือนอากาศภายในเริ่มจะไม่ถ่ายเทและมีกลิ่นชวนเวียนหัว จนเธออยากจะลงจากรถคันนี้เสียให้ได้
ฟู่ๆๆ
คนขับรถเปิดเร่งแอร์อย่างแรงจนสุด หญิงสาวรู้สึกได้ถึงไอเย็นผสมกลิ่นแปลกๆจากช่องแอร์ที่พ่นไอกระทบใบหน้า จนเริ่มรู้สึกวิงเวียนและตาพร่ามัว ไม่แน่ใจว่าเพราะความเครียดจากหลายอย่างในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรือเปล่าทำให้เธอเริ่มจะนั่งโอนเอน จึงเอนหลังพิงพนักเบาะแล้วมองไปรอบหน้าต่าง
“ทำไมไปทางนี้คะ”
เธอเอ่ยถามเบาๆ เมื่อรถตู้เลี้ยวไปอีกทาง ไม่ใช่ทางไปทางของสิริวัฒนาที่เธอรู้จัก
“ทางลัดครับ”
คนขับบอกห้วนๆ รีบเหยียบคันเร่งเพื่อให้พ้นจากซอยนี้ให้เร็วที่สุด แต่การขับปาดไปมานั้นยิ่งเพิ่มอาการเวียนหัวชวนอาเจียนให้กับศรัญญาเป็นอย่างยิ่ง
“พี่คะ แป้งเวียนหัว
