แกร่ก!!!
“ไปอาบน้ำสิ...จะได้รีบนอน พรุ่งนี้ไม่มีเรียนหรือไง?” อีธานเดินออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันรอบเอว ตามเนื้อตัวยังมีหยดน้ำเล็กๆ เกาะอยู่ พร้อมทั้งผมที่เปียกพอหมาดๆ
เขาเดินตรงมาที่โซฟา ออกคำสั่งให้กับคนที่นั่งเล่นมือถือไม่สนใจเขาเลยสักนิด
“ปิ่น” เขาใช้เสียงเข้มออกคำสั่งกับคนที่ทำหูทวนลม
“ฉันรู้แล้วน่า...”
“รีบไปอาบ...จะได้รีบมานอน”
เธอเดินเข้าไปในห้อง เตรียมทุกอย่างไว้ให้พร้อม ทั้งเสื้อผ้ากับชุดชั้นใน ที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยคิดจะใส่ชั้นในนอนเลยสักครั้ง และออกมาแต่งตัวด้านนอก
แต่ตอนนี้มันไร้ซื่ออิสระ เธอควรเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อย
ชุดนอนตัวบางที่เคยเลือกใส่เป็นประจำ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นกางเกงวอม กับเสื้อกีฬาตัวใหญ่ไปซะแล้ว
เธอใช้เวลาเกือบชั่วโมงที่อยู่ในห้องน้ำนั่น จนเขาตะโกนเรียกเธออีกครั้ง
“ปิ่น...คุณคิดจะนอนในนั้นเลยหรือไง?”
เธอถอนหายใจขึ้นมาพรืดใหญ่กับเสียงเข้มที่คอยแต่บังคับ
เธอ
