25
เมาก่อนต้องแต่ง
พิณลดาออกมาจากเพนต์เฮาส์แล้วเรียกแท็กซี่ตรงไปยังร้านทำผม ยัยคู่ขาเสียงแหลมของเขากล่าวหาว่าเธอจืดชืด พิณลดายอมไม่ได้เด็ดขาด ทุกวันนี้ที่ไปทำงานก็แต่งหน้าบ้างนิดหน่อย แต่ถ้าเข้าเวรดึกน้อยครั้งนักที่จะแต่ง โซอี้คนนั้นไม่ได้มีอิทธิพลต่อใจเธอหรอก พิณลดาแค่อยากหากิจกรรมทำเพื่อให้อารมณ์หงุดหงิดสลายหายไป
“คุณลูกค้าอยากทำทรงไหนเหรอคะ” ช่างทำผมวัยสี่สิบปีถามลูกค้าที่นั่งจ้องตัวเองในกระจกมาพักหนึ่งแล้ว
“อืม อยากเปลี่ยนสีผมค่ะ เอาเป็นโทนน้ำตาลเข้มกว่านี้ อยากให้หน้าสว่างๆ หน่อยค่ะ”
“ได้เลยค่ะ คุณน้องผิวขาวอยู่แล้ว ถ้าทำสีในโทนน้ำตาลก็จะยิ่งผ่องสว่างขึ้นอีกเท่าตัว ว่าแต่ผมคุณน้องก็ยาวถึงกลางหลังเลยนะคะเนี่ย จะตัดออกสักหน่อยไหมหรือต้องการความยาวเท่าเดิม”
“ตัดออกนิดหนึ่งได้ค่ะ แล้วก็อยากสไลด์กรอบหน้าและตัดหน้าม้าซีทรูด้วยค่ะ”
“ได้เลย เอาเป็นทรงบัตเตอร์ฟลายเลยไหม พลิ้วๆ มีเลเยอร์
